Άρθρο: Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη…Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Γράφει για το LesvosPost.com η εξωτερική συνεργάτης Ρεπάνη Ευστρατία- Λογοθεραπεύτρια


Τι είναι η  ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα);

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής–Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή η οποία προκαλεί σοβαρές και επίμονες δυσκολίες σε πολλούς τομείς της ζωής του παιδιού και εκδηλώνεται με τα εξής συμπτώματα:

Απροσεξία
Παρορμητική συμπεριφορά
Υπερκινητικότητα

Σε ποία ηλικία εκδηλώνεται;

Η διαταραχή αυτή μπορεί να εκδηλωθεί από βρεφική ηλικία αλλά είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κανείς τη διάγνωση αυτή τόσο νωρίς. Τα συμπτώματα που συνήθως έχουν τα βρέφη είναι τα ακόλουθα, χωρίς να σημαίνει πως κάθε παιδί που έχει ένα ή περισσότερα από τα συμπτώματα αυτά έχει και ΔΕΠ (Υ) :

Έντονο κλάμα.
Κοιμούνται λίγο.
Ανησυχία.
Κτυπούν το κεφάλι συνήθως στο κρεβάτι.
Δυσκολίες στη σίτιση.
Έντονη δίψα.

Ποια είναι τα αίτια της;

Αν και τα ακριβή αίτια της διαταραχής δεν έχουν εξακριβωθεί, οι περισσότερες έρευνες αποδίδουν την ΔΕΠ-Υ σε νευρολογικής ή γενετικής φύσης αίτια. Η ΔΕΠ-Υ δεν είναι αποτέλεσμα μειωμένης νοημοσύνης, συναισθηματικής διαταραχής, ανευθυνότητας ή έλλειψη κινήτρων.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της
ΔΕΠ-Υ ;

Ανησυχία και υπερκινητικότητα. Δεν μένουν για πολύ στο ίδιο μέρος ή κάνουν την ίδια δραστηριότητα. Στριφογυρίζουν νευρικά, μιλούν ασταμάτητα και διακόπτουν τους άλλους όταν μιλούν.
Διασπάται εύκολα η προσοχή τους και δεν ολοκληρώνουν καμιά εργασία.
Το εύρος προσοχής τους είναι περιορισμένο και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν σε εργασίες που απαιτούν περίσκεψη.
Εμφανίζουν παρορμητικότητα, ξαφνικά κάνουν πράγματα χωρίς να τα σκεφτούν.
Αδυνατούν να περιμένουν τη σειρά τους στην τάξη, σε παιχνίδια, στη συζήτηση ή σε άλλη κοινωνική κατάσταση.


Πώς μπορώ να καταλάβω αν το παιδί μου παρουσιάζει διάσπαση προσοχής ή υπερκινητικότητα ή το συνδυασμό και των δύο;

Τύπος ελλειμματικής προσοχής:

Δεν μπορεί να δώσει προσοχή σε λεπτομέρειες ή κάνει απρόσεκτα λάθη.
Δυσκολεύεται να προσηλωθεί
Δεν φαίνεται να ακούει.
Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες.
Αποφεύγει ή απεχθάνεται εργασίες που απαιτούν συστηματικήνοητική προσπάθεια.
Χάνει πράγματα.
H προσοχή του αποσπάται εύκολα.
Ξεχνάει καθημερινές ασχολίες.

Τύπος παρορμητικός-υπερκινητικός:

Κουνάει χέρια ή πόδια ή στριφογυρίζει στην καρέκλα του.
Δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος.
Τρέχει ή σκαρφαλώνει υπερβολικά.
Δυσκολεύεται να ασχοληθεί με δραστηριότητες ήσυχα.
Συμπεριφέρεται σαν να λειτουργεί με μηχανάκι.
Μιλάει ακατάπαυστα.
Ξεστομίζει απαντήσεις πριν ολοκληρωθούν οι ερωτήσεις.
Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του.
Διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους.
Συνδυασμένος τύπος ΔΕΠΥ:
Το άτομο παρουσιάζει τα συμπτώματα και της ελλειμματικής προσοχής και της υπερκινητικότητας/παρορμητισμού.

Πώς διαγιγνώσκεται και ποιοι είναι η αρμόδιοι για την διάγνωση;

Δυστυχώς δεν υπάρχει εξέταση που να θέτει τη διάγνωση του ΔΕΠ (Υ). Όταν κάποιος υποψιαστεί την διαταραχή, τότε αφού πρώτα ο ειδικός εξετάσει το παιδί, στη συνέχεια θα πρέπει να συλλέξει πληροφορίες από τους γονείς, τους δασκάλους και από οποιονδήποτε έρχεται σε επαφή με το παιδί για πολλή ώρα. Ο γιατρός θα αξιολογήσει όλες αυτές τις πληροφορίες και ταυτόχρονα θα αποκλείσει άλλες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα που να μοιάζουν με ΔΕΠ (Υ).Ο ειδικός ο οποίος είναι αρμόδιος να κάνει την αξιολόγηση και τη διάγνωση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής με/χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) μπορεί να είναι Κλινικός ή Εκπαιδευτικός Ψυχολόγος ή Παιδοψυχίατρος. Η διάγνωση γίνεται με βάση τα κριτήρια τα οποία έχουν καθοριστεί από την Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία
.
Πως αντιμετωπίζεται η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-Υπερκινητικότητας-(ΔΕΠΥ);

Υπάρχουν δύο κυρίως προσεγγίσεις για τη θεραπεία και τον έλεγχο των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ:

1. Τροποποίηση της συμπεριφοράς (που περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική)
2. Φαρμακευτική αγωγή


Πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί;

Αποφεύγετε τις πολλές και πολύπλοκες εντολές και εργασίες και προσπαθήστε να δίνετε στο παιδί απλές και ξεκάθαρες υποδείξεις, για να μη μπερδεύεται και αποσυντονίζεται. Προχωρήστε στην επόμενη δραστηριότητα, μόνο όταν το παιδί έχει ολοκληρώσει την προηγούμενη.
Είναι προτιμότερο να του εξηγείτε τη συμπεριφορά που θέλετε να παρουσιάζει και μη μένετε σε μια απλή γενίκευση τύπου “κάτσε φρόνιμα!”.
Να είστε ξεκάθαροι και συγκεκριμένοι, όταν του αναθέτετε να κάνει μια δουλειά ή να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα.
Επιβραβεύετε τις προσπάθειες και την καλή συμπεριφορά του.
Φροντίστε, το περιβάλλον που ζει να είναι ήρεμο και τακτοποιημένο.
Μην υποχωρείτε στα καπρίτσια και τις επιθυμίες του.
Και οι δυο γονείς να το αντιμετωπίζετε με συνέπεια και κοινή λογική, όσον αφορά στη διαπαιδαγώγησή του.
Έχετε ένα δομημένο καθημερινό πρόγραμμα.


e-mail: stratoula.rpn@gmail.com


Τα άρθρα της κ Ρεπάνη θα μπορείτε να τα βρείτε στις ετικέτες και συγκεκριμένα στην ετικέτα «Άρθρα Λογοθεραπείας» ΕΔΩ