Ρεπορτάζ-Έρευνα L.P:«Διαφήμιση με ένα κρυφό μήνυμα, που μόνο τα παιδιά μπορούν να δουν!» (Βίντεο)
Ξεχωριστή εντύπωση προκάλεσε πρόσφατα ένας σχετικός οργανισμός από την Ισπανία με την προβολή μιας διαφήμισης ευαισθητοποίησης ενάντια στην παιδική κακοποίηση, δημιουργώντας μια αφίσα που δίνει την ίδια στιγμή διαφορετικό μήνυμα σε ενήλικες και σε παιδιά ανάλογα με τη γωνία από την οποία την κοιτάζει κανείς. Έτσι ανάλογα με τη γωνία παρατήρησης, όταν οι μεγάλοι -ή οποιοσδήποτε πάνω από ένα συγκεκριμένο ύψος- κοιτούν τη διαφήμιση, βλέπουν μόνο την εικόνα ενός λυπημένου αγοριού και τα λόγια “Κάποιες φορές, η κακοποίηση των παιδιών είναι εμφανής μόνο σε αυτά που τη ζούνε”. Όταν όμως αντίστοιχα ένα παιδί αντικρίζει τη διαφήμιση, βλέπει μελανιές στο πρόσωπο του παιδιού, διαβάζοντας ένα διαφορετικό μήνυμα: “Αν κάποιος σε χτυπάει, τηλεφώνησέ μας και θα σε βοηθήσουμε. Τηλ.
Με αφορμή την κυκλοφορία της συγκεκριμένης διαφήμισης, το LesvosPost.com, με τη δημοσιογράφο-υπεύθυνη συνεντεύξεων του L.P., Βίκυ Καλοφωτιά, επικοινώνησε με την Ψυχολόγο, κ.Ιωάννα Κούρια, η οποία μας κατέθεσε την επιστημονική της άποψη για την παιδική κακοποίηση και ενδεικτικούς τρόπους αντιμετώπισης του συγκεκριμένου φαινομένου:
“Δυστυχώς η παιδική κακοποίηση ακόμα και στις μέρες μας παίρνει τεράστιες διαστάσεις. Πολλά παιδιά κακοποιούνται με διάφορους τρόπους από τους γονείς τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη βία ως μέσο πειθαρχίας ή από άλλα σημαντικά για αυτά πρόσωπα. Οι μορφές που μπορεί να πάρει η κακοποίηση είναι η σωματική, η συναισθηματική, η σεξουαλική, η παραμέληση και έκθεση του παιδιού σε κίνδυνο και η εκμετάλλευσή του προς όφελος του ενήλικα. Οι δε συνέπειές της είναι πολλές. Καταρχήν ένα παιδί που κακοποιείται, κινδυνεύει. Η κλινική εικόνα ενός κακοποιημένου παιδιού περιλαμβάνει εξωτερικές και εσωτερικές κακώσεις. Εξωτερικά εμφανίζονται μώλωπες, εκδορές, εγκαύματα, εικόνες υποσιτισμού και καθυστέρηση της ανάπτυξης. Εσωτερικά υπάρχουν κατάγματα, κακώσεις των ζωτικών οργάνων και εσωτερική αιμορραγία.
Οι σημαντικότερες όμως επιπτώσεις αφορούν την ψυχική υγεία του παιδιού. Ένα παιδί που κακοποιείται, εμφανίζει δυσκολίες προσαρμογής στην καθημερινότητα, προβλήματα συμπεριφοράς, διαταραχές της διάθεσης και αίσθημα αβοήθητου. Πιστεύει ότι κανείς δε μπορεί να το βοηθήσει να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση και χάνει την εμπιστοσύνη του στους γύρω του. Απομονώνεται από τους συμμαθητές του, αναπτύσσει αίσθημα ντροπής, η επίδοση του πέφτει και έχει υψηλά επίπεδα άγχους. Νιώθει συνεχώς φόβο και ως ενήλικας δυσκολεύεται να δημιουργήσει υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.
Ένα παιδί που κακοποιείται, χρειάζεται βοήθεια.
Η διαφήμιση από την Ισπανία είναι ιδιαίτερα έξυπνη και ευρηματική. Δίνει την αίσθηση ότι το παιδί έχει έναν κρυφό σύμμαχο, κάποιον με τον οποίο μπορεί να μοιραστεί το μυστικό του. Και προφανώς αυτός ήταν και ο σκοπός των δημιουργών της. Το να δημιουργήσουν το ψυχολογικό εκείνο κλίμα που θα οδηγήσει ένα παιδί που υποφέρει στο να ζητήσει βοήθεια. Επιπλέον τέτοιου είδους διαφημίσεις συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης.
Προσωπικά όμως πιστεύω ότι ο αριθμός των παιδιών που θα χρησιμοποιήσουν την τηλεφωνική γραμμή που αναγράφεται στην αφίσα προκειμένου να καταγγείλουν την κακοποίησή τους θα είναι απελπιστικά μικρός. Τα παιδιά έχουν την τάση να προστατεύουν τους γονείς τους όταν εκείνοι τα κακοποιούν. Δυσκολεύονται πολύ να τους κατηγορήσουν γιατί οι ενοχές που νιώθουν είναι μεγάλες. Αισθάνονται ότι τους προδίδουν και δε θέλουν να τους κάνουν κακό. Εξάλλου τα παιδιά που κακοποιούνται, βιώνουν αντιφατικά συναισθήματα. Από τη μια μισούν τους γονείς τους και νιώθουν θυμό γι’αυτούς και από την άλλη επιδιώκουν την αγάπη και την αποδοχή τους. Το βάρος της αποκάλυψης ενός τέτοιου μυστικού είναι πολύ μεγάλο για εκείνα. Επιπλέον δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες που τα παιδιά, έχοντας μπει στο ρόλο του “κακού” της οικογένειας, πιστεύουν ότι αξίζουν την τιμωρία των γονέων. Και φυσικά φοβούνται και τις συνέπειες που θα έχει για τα ίδια μια τέτοια καταγγελία.
Πώς μπορούμε λοιπόν να βοηθήσουμε ένα παιδί που κακοποιείται; Θα έλεγα ότι θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ανοιχτά. Ειδικά οι εκπαιδευτικοί που περνάνε πολύ χρόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας με τα παιδιά, είναι σε θέση να εντοπίσουν κάποια ανησυχητικά σημάδια και να καταγγείλουν το γεγονός σε κοινωνικές υπηρεσίες, οι οποίες θα παρέμβουν με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο. Επίσης είναι σημαντικό, άτομα που είναι κοντά στο παιδί (εκπαιδευτικοί, συγγενείς, οικογενειακοί φίλοι), να προσπαθήσουν να χτίσουν σχέση εμπιστοσύνης μαζί του, ώστε εκείνο να έχει κάποιον, στον οποίο να μπορεί να απευθυνθεί. Δεν πρέπει να αγνοούμε τις ενδείξεις, ελπίζοντας ότι κάνουμε λάθος. Το παιδί μπορεί να μην μας πει με λόγια ότι κακοποιείται, αλλά θα μας το πει με τη συμπεριφορά του και μέσα από τις αλλαγές που θα εμφανιστούν σε αυτή. Oφείλουμε να το ακούσουμε”.
Στο ακόλουθο βίντεο το οποίο έχει 6.000.000+ προβολές φαίνεται πώς λειτουργεί η διαφήμιση στο δρόμο:
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ