Σε είδα στον ηλεκτρικό…
του Μιχάλη Μπάκα
Σε είδα στον ηλεκτρικό. Ήταν Σάββατο πρωί και άυπνος μετά από 12 ώρες σε μια καρέκλα στο καράβι διάβαζα τα “Σαββατιάτικα Νέα”, παλιά συνήθεια που δύσκολα κόβεται. Με το που μπήκες στο τραίνο, είδες την εφημερίδα που διάβαζα και «άρπαξες την ευκαιρία» για να τα πεις. Πήρες μπρος και μέσα στο παραλήρημα σου δεν σταμάταγες.
Σε είδα στον ηλεκτρικό. Ήταν Σάββατο πρωί και άυπνος μετά από 12 ώρες σε μια καρέκλα στο καράβι διάβαζα τα “Σαββατιάτικα Νέα”, παλιά συνήθεια που δύσκολα κόβεται. Με το που μπήκες στο τραίνο, είδες την εφημερίδα που διάβαζα και «άρπαξες την ευκαιρία» για να τα πεις. Πήρες μπρος και μέσα στο παραλήρημα σου δεν σταμάταγες.
“Αυτές οι αριστερές φυλλάδες έχουν
καταστρέψει την Ελλάδα. Έχει γεμίσει το τρένο λαθρομετανάστες και δεν μπορούμε
να κάτσουμε οι Έλληνες. Χούντα μας χρειάζεται, επί χούντας το έλλειμμα ήταν
μηδαμινό. Αλλά έρχεται η ώρα μας και θα καθαρίσουμε την Ελλάδα από όλους εσάς
τους αριστερούς και τους φίλους σας τους λαθρομετανάστες.” Αυτά και άλλα πολλά.
Σε κοίταγα με απάθεια στα μάτια
χωρίς να απαντήσω σε τίποτα. Απλά συνέχιζα να σε κοιτάζω. Αυτό μάλλον σε
εκνεύριζε περισσότερο. Ήθελες να με φοβίσεις αλλά δεν τα κατάφερες. Ήθελα να δω
τι άλλο θα πεις. Έχω προσπαθήσει και άλλες φορές να κάνω διάλογο μαζί σου αλλά
δεν οδηγεί πουθενά. Γιατί μιλάς για χούντα χωρίς να έχεις εκτιμήσει την αξία
της δημοκρατίας, το γεγονός ότι ακόμα μπορείς και μιλάς ελεύθερα παρόλο που όσα
λες είναι αντιδημοκρατικά. Γιατί μιλάς “ελαφρά τη καρδία” για τους ΝΑΖΙ
ονειρευόμενος μια νέα «οριστική λύση», ξεχνώντας ότι συμπατριώτες μας είναι
θύματα ρατσιστικής βίας στη Γερμανία. Γιατί μιλάς για αλλόθρησκους, ξεχνώντας
ότι ο Χριστός είπε ότι πρέπει να “αγαπάς τον πλησίον σου ως εαυτόν”. Γιατί η
οικονομική κρίση σε έχει γονατίσει και εσένα και “εύκολα” τα φορτώνεις όλα
στους μετανάστες. Γιατί δεν τα έχεις βρει με τον ίδιο σου τον εαυτό οπότε
αναζήτησες εχθρούς στην κοινωνία για να αυτοεπιβεβαιωθείς. Να βρεις μια θέση
στην κοινωνία, ένα ρόλο, εκεί που σήμερα είσαι ο κανένας. Και αφού η κοινωνία
μας δεν σου έδωσε κάποιον άλλο ρόλο να σταθείς σημαντικός ως μέλος της, βρήκες
και εσύ ή μάλλον σου βρήκαν κάποιοι, μια κάποια «λύση».
Γιατί σε τελική ανάλυση τα πάντα
είναι θέμα παιδείας. Παιδείας πολιτικής και κοινωνικής, παιδείας ουσιαστικής
που δομείται στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία. Γιατί σε κάθε
πρόβλημα, σε κάθε ερώτηση, η απάντηση είναι η ίδια. Η παιδεία αδελφέ μου… η
παιδεία.
Πηγή www.aplotaria.gr
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ