Ο γνωστός καθηγητής Δημήτρης Μπουραντάς μιλάει αποκλειστικά στο LesvosPost.com

Σπάνια συναντά κανείς ανθρώπους με μακρόχρονη ακαδημαϊκή πορεία και στοχευμένο κοινωνικό.....
προβληματισμό, που είναι συγχρόνως προσιτοί και πρόθυμοι να καταθέσουν την άποψή τους επί της ουσίας, μιλώντας με ειλικρίνεια, αμεσότητα και με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και την αλλαγή που φέρνει την πρόοδο και την εξέλιξη.

Ένας άνθρωπος που εμφορείται με τις συγκεκριμένες αξίες, είναι ο καθηγητής του Μάνατζμεντ, ** κ. Δημήτρης Μπουραντάς, Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Διοίκησης Επιχειρήσεων για στελέχη (Executive MBA)  και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος (MSc) Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα έχει ιδρύσει και το κόμμα “Κοινωνία Αξιών” με σκοπό “να επιφέρει τομή στο πολιτικό σύστημα ώστε ν’ αναγεννηθεί το νέο”, όπως ο ίδιος μας δηλώνει, δίνοντας το βήμα στους νέους που αποτελούν και το μέλλον της χώρας μας. Συγχρόνως τονίζει την αναγκαιότητα “να ξαναβρούμε τις χαμένες μας αξίες για να μπορέσουμε να χτίσουμε την Ελλάδα που αξίζει στον Ελληνισμό και να ξαναδώσουμε τα φώτα του πολιτισμού στην ανθρωπότητα”.

Συνέντευξη στην δημοσιογράφο-ανταποκριτή του LesvosPost.com Βίκυ Καλοφωτιά

**Δημήτρης Μπουραντάς: “Ας ξαναδώσουμε στην ανθρωπότητα το χαμένο της φως”

“Ο  μεγαλύτερος εχθρός της Γνώσης δεν είναι η άγνοια, είναι η ψευδαίσθηση της Γνώσης”, κατά τον Stephen Hawking. Ως ποιό βαθμό πιστεύετε ότι ισχύει κάτι τέτοιο στο σύγχρονο κοινωνικο-πολιτικό γίγνεσθαι; Υπάρχει τρόπος να κατακτά κάποιος αληθινή και επί της ουσίας γνώση στις μέρες μας;

Όλοι οι άνθρωποι που έχουν την ελάχιστη αυτογνωσία, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν απόλυτες αλήθειες και ισχύει αυτό που υποστήριξε ο Πλάτων, ότι σοφός άνθρωπος είναι αυτός που γνωρίζει τι γνωρίζει και γνωρίζει ό,τι δεν γνωρίζει. Εκτός αυτού, η γνώση είναι άχρηστη όταν δεν οδηγεί στη μάθηση, δηλαδή στη βελτιωτική αλλαγή του τρόπου σκέψης, συμπεριφοράς και δράσης. Στη σύγχρονη εποχή, πράγματι υπάρχει πληθώρα πληροφοριών και γνώσεων οι οποίες όμως δεν αξιοποιούνται για την ατομική και κοινωνική ευημερία ή την  «καλή ζωή», κατά τους φιλοσόφους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε, αν πραγματικά θέλουμε, να αποκτάμε γνώση, να την κρίνουμε ή να την αξιολογούμε και να μαθαίνουμε ως άτομα, ως συλλογικότητες και ως κοινωνία. Επιπλέον, μπορούμε να βιώνουμε μαθησιακά τις εμπειρίες μας και τα καλά παραδείγματα. Στο σύγχρονο κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι, η γνώση θυσιάζεται στο βωμό του καταναλωτισμού, της εξουσίας και του πλουτισμού.

Πρόσφατα παρακολουθήσαμε τον κυπριακό λαό και τη βουλή του να προβάλλουν σθεναρή αντίσταση ενάντια στη δήμευση των τραπεζικών καταθέσεων που αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Γιατί στην αντίστοιχη περίπτωση της Ελλάδας, η βουλή δεν επέδειξε την ίδια τόλμη και αγωνιστικότητα, απογοητεύοντας έτσι ένα αρκετά υψηλό ποσοστό του πληθυσμού;

Δεν μπορούμε να κρίνουμε το πολιτικό σύστημα από την αντίδρασή του σε μια ή δύο συγκεκριμένες αποφάσεις. Το ζήτημα είναι ότι το κατεστημένο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, από δεξιά μέχρι και αριστερά, μέσα από εγκληματικές πολιτικές και πρακτικές δεκαετιών, μας οδήγησε στην καταστροφή. Είναι σαν να έχει στείλει τη χώρα με κώμα στην εντατική και τώρα να αξιολογούμε αν είναι σωστές οι αποφάσεις του για την επαναφορά του ασθενή. Το έγκλημα δυστυχώς έχει διαπραχθεί και αυτοί που το έκαναν δεν είναι δυνατόν να μας σώσουν.  

Μεγάλη αναστάτωση έχει προκληθεί στα πλαίσια της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης από την επικείμενη εφαρμογή του “Σχεδίου Αθηνά”. Ποιά είναι η γνώμη σας για το εν λόγω σχέδιο ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας στη χώρα μας;

Για τόσα χρόνια τα κόμματα χρησιμοποίησαν την τριτοβάθμια εκπαίδευση για τις πελατειακές τους σχέσεις. Έκαναν πράξη το σλόγκαν της χούντας «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο», δηλαδή, κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε κωμόπολη και ΤΕΙ. Τώρα αδιάντροπα εφαρμόζουν την εντολή της Τρόικας για συγχωνεύσεις, ξανά με το κριτήριο των πελατειακών σχέσεων.

Όλο και πιο συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την τάση των νέων επιστημόνων της χώρας μας να μεταναστεύουν στο εξωτερικό προκειμένου να αναζητήσουν την τύχη τους. Πώς αξιολογείτε αυτό το φαινόμενο;

Είναι λογικό αυτό να συμβαίνει αφού δεν έχουν καμία προοπτική και δεν βλέπουν καμία αχτίδα ελπίδας στην πατρίδα τους. Δυστυχώς όμως, αυτή η δυναμική φυγής από την Ελλάδα σε ξένες χώρες, σε λίγο θα συμπληρωθεί από μια αντίστροφη, αν δεν ανατρέψουμε τη πορεία. Δηλαδή, ξένοι θα έρθουν στην Ελλάδα ν’ αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές ό,τι αξίζει. Έτσι, όσοι απομείναμε, θα είναι σαν να ζούμε σε μια ξένη χώρα.

Αρκετά έχουν αναφερθεί το τελευταίο διάστημα σχετικά με την ίδρυση βρεφονηπιακών σταθμών μόνο για Ελληνόπουλα από την Χρυσή Αυγή. Τι πιστεύετε σχετικά με αυτό το ενδεχόμενο;

Άκρατος λαϊκισμός, ρατσισμός και τεράστιο έλλειμμα ανθρωπιστικού πολιτισμού. Μου θυμίζει την καθαρότητα της φυλής, στην οποία πίστευε ο Χίτλερ.

Η οικονομία  υφίσταται συνεχώς τις συνέπειες της δυσβάσταχτης φορολογίας, της μείωσης των μισθών και των συντάξεων, των οφειλών και των περικοπών δαπανών, με την Τρόικα να σφίγγει γύρω μας όλο και πιο έντονα τον κλοιό. Παρ’όλα αυτά δεν φαίνεται να σημειώνεται η αναμενόμενη βελτίωση ως απόρροια αυτών των ρυθμίσεων. Πού οφείλεται αυτή η δυσμενής εικόνα; Ποιό είναι το σημείο, στο οποίο η οικονομία μας εξακολουθεί να “χωλαίνει” και δεν δύναται να ανακτήσει τη δύναμή της;

Τρία χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να μειώνουν μισθούς και συντάξεις και να αυξάνουν τους φόρους. Πρόκειται για άδικα κοινωνικά μέτρα που  ταυτόχρονα δημιουργούν ένα σπιράλ συνεχούς ύφεσης. Η οικονομία χρειάζεται άμεσα μέτρα ανάκαμψης, όπως η ενίσχυση της ζήτησης εγχώριων προϊόντων, η ρευστότητα, η υποστήριξη των εξαγωγών, η υποκατάσταση των εισαγωγών, η ενίσχυση του τουρισμού, η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων. Χρειάζεται ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας και στο πλαίσιο αυτού ένα συνεκτικό σχέδιο ανάπτυξης που θα προβλέπει έκτακτα μέτρα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, ταυτόχρονα. Δηλαδή, χρειάζεται ένα σχέδιο τύπου «Μάρσαλ» που όλοι αναφέρουν στη ρητορική τους αλλά δεν κάνουν τίποτα.  

“Κραυγή Σιωπής”, είναι ο τίτλος της νέας σας ποιητικής συλλογής. Πώς είναι εφικτό μέσα από τη σιωπή να ειπωθούν οι  πιο μεγάλες αλήθειες; Ποιός ο ρόλος της ποίησης σε μια γενικότερη ασάφεια, πολυπλοκότητα και αβεβαιότητα, που βιώνουμε σήμερα;

Η ποίηση μιλά στο μυαλό, στην ψυχή και στην καρδιά, δηλαδή, στο όλον του ανθρώπου και μας κάνει να βλέπουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, να στοχαζόμαστε, να εμπνεόμαστε, να κατανοούμε τον εαυτό μας, τις καταστάσεις και τα φαινόμενα. Οι θεωρίες και αναλύσεις από μόνες τους αποδείχθηκαν ανήμπορες να μας οδηγήσουν στην πρόδραση, ώστε να προλάβουμε τα μεγάλα προβλήματα.     

Είστε ιδρυτής του κόμματος “Κοινωνία Αξιών για Ενότητα, Ανάπτυξη, Πολιτισμό”. Βάσει ποιάς ιδεολογίας δρα η συλλογική αυτή προσπάθεια και πώς θα μπορέσει να συνεισφέρει ουσιαστικά στο να “γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε να έρθει στον κόσμο”, σύμφωνα με τον Γκάντι;

Η «Κοινωνία Αξιών» δεν έχει στόχο την είσοδό της στη Βουλή ως ένα άλλο κόμμα. Η αποστολή μας είναι να κάνουμε τομή στο πολιτικό σύστημα ώστε ν’ αναγεννηθεί το νέο που αξίζει στη χώρα και στον Ελληνισμό. Σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια, πυξίδα μας είναι το όραμά μας για τη χώρα, και οι αξίες μας που πιστεύουμε είναι απαραίτητες για μια κοινωνία συνοχής και ευημερίας. Διαθέτουμε μια νέα ιδεολογία ή μετά-ιδεολογία που ξεπερνά τις ιδεολογίες του φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού που δεν μπορούν πλέον, παρά τα θετικά τους στοιχεία να απαντήσουν τις σύγχρονες και μελλοντικές προκλήσεις της ανθρωπότητας. Η ιδεολογία μας θα μπορούσε να εκφρασθεί με τον ανθρωπιστικό και κοινωνικό φιλευλευθερισμό. Με αυτή την πυξίδα, στο πρόγραμμά μας και κυρίως τα αξιόλογα στελέχη μας, θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τους πολίτες ν’ αποκτήσουν ανεξάρτητη και ορθολογική σκέψη, να κάνουν σωστές πολιτικές επιλογές και να ν’ αναπτύξουν σωστές συμπεριφορές για το ατομικό και το κοινό καλό βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Πιστεύουμε ότι η πολιτική πρέπει να ξαναβρεί την αξία της μέσα από άξιους ανθρώπους που την αντιλαμβάνονται ως λειτούργημα και όχι ως επάγγελμα και κυρίως μέσα από τους νέους.   

Κατά πόσο θεωρείτε τελικά ότι είναι σε θέση η κοινωνία μας να ορθοποδήσει σε όλα τα επίπεδα, λαμβάνοντας υπ’όψιν μας το πλήγμα που έχει δεχθεί από όσα διαδραματίζονται καθημερινά εντός της, στην ιστορική περίοδο που διανύουμε;

Η χώρα μας διαθέτει πλούσιους πόρους, ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και έναν λαό με αδυναμίες αλλά πολλές αρετές που τις έχει επιδείξει στο παρελθόν ή τις επιδεικνύει τώρα στις ξένες χώρες. Μπορούμε να γίνουμε μια χώρα πρότυπο και πρωτοπόρα σε όλους τους τομείς αν σχεδιάσουμε και υλοποιήσουμε αποτελεσματικά ένα εθνικό συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο ανασυγκρότησης, το οποίο θα προβλέπει ριζικές, ταυτόχρονες, εναρμονισμένες και συγχρονισμένες αλλαγές σε όλους τους τομείς, όπως Θεσμοί, Δημοκρατία, Κράτος, Δικαιοσύνη, Οικονομία και Ανάπτυξη, Παιδεία, Πολιτισμός, Υγεία, Διεθνείς Σχέσεις, κλπ. Βεβαίως, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου, προϋποθέτει μια χρηστή, έντιμη και αποτελεσματική διακυβέρνηση η οποία θα εμπνέει τους πολίτες, θα κερδίζει την εμπιστοσύνη και τη συναίνεσή τους και θα τους οδηγήσει στην πρόοδο.   

Το βιβλίο σας “Το Γράμμα της Ελπίδας”, μας παρακινεί να κοιτάξουμε τον γαλάζιο ουρανό και να ονειρευτούμε ξανά. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;

Η χώρα μας στο παρελθόν έχει περάσει πολλές καταστροφές. Μπορούμε να ονειρευτούμε ξανά και να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα, αν εμείς οι πολίτες αναλάβουμε τη πολιτική και κοινωνική μας ευθύνη, κάνουμε σωστές πολιτικές επιλογές και ασκήσουμε ηθικά και αποτελεσματικά τους ρόλους μας ως γονείς, εργαζόμενοι, καταναλωτές, δάσκαλοι, επιστήμονες, αγρότες, επιχειρηματίες, δημόσιοι λειτουργοί, αιρετοί των συλλογικών οργάνων. Μπορούμε να ονειρευτούμε ξανά, αν κατανοήσουμε τη ρήση του Πλάτωνα «μια από τις τιμωρίες μας να μην καταδεχόμαστε ν’ ασχοληθούμε με τη πολιτική, είναι να μας κυβερνούν οι κατώτεροί μας». Αν κάνουμε πράξη τη ρήση του Γκάντι: «πρέπει να γίνεις η αλλαγή που θέλεις να έρθει στον κόσμο», καθώς και τη ρήση του Κένεντυ: «Να μη ρωτάς μόνο τι έκανε η πατρίδα για εσένα αλλά να ρωτάς και τι έκανες εσύ για την πατρίδα».       

    

Ποιό μήνυμα θα επιθυμούσατε να μεταφέρετε στην εκπαιδευτική κοινότητα, στην κυβέρνηση και στους νέους με την ιδιότητά σας ως πανεπιστημιακός, πολίτης αυτής της χώρας και άνθρωπος γενικότερα;

Είναι κρίμα να χαθεί η πατρίδα μας λόγω διαφθοράς, διαπλοκής, αναξιοκρατίας, ανοργανωσιάς, έλλειψης προγραμματισμού και ελέγχου, κομματικών και συντεχνιακών συμφερόντων και των ανεπάγγελτων ανθρώπων που έχουν κάνει την πολιτική επάγγελμά τους. Αν ξαναβρούμε τις χαμένες μας αξίες, την αξιοκρατία, την αποδοτικότητα, την αποτελεσματικότητα, το αποτελεσματικό μάνατζμεντ, το «εμείς» αντί του «εγώ», μπορούμε να χτίσουμε την Ελλάδα που αξίζει στους Έλληνες και στον Ελληνισμό και να ξαναδώσουμε τα φώτα του πολιτισμού στην ανθρωπότητα που τώρα τα έχει ανάγκη. 

**Ποιος είναι ο Δημήτρης Μπουραντάς

Ο Δημήτρης Μπουραντάς είναι καθηγητής του Μάνατζμεντ, Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Διοίκησης Επιχειρήσεων για στελέχη (Executive MBA)  και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος (MSc) Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Έχει διευθύνει μεγάλο αριθμό ερευνητικών προγραμμάτων για το Μάνατζμεντ στην Ελλάδα και έχει συγγράψει 6 βιβλία, εκ των οποίων έχουν γίνει best seller τα παρακάτω: «Μάνατζμεντ», εκδόσεις ΜΠΕΝΟΣ (2002), «Ηγεσία: Ο δρόμος της διαρκούς επιτυχίας», εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ (2005). To μυθιστόρημα «Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη», (εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ) κέρδισε το βραβείο Αναγνωστών (ΕΚΕΒΙ 2008) και βρέθηκε για τέσσερα χρόνια στις λίστες των ευπώλητων. Πρόσφατα εκδόθηκε το νέο του βιβλίο «Επί σκηνής χωρίς πρόβα», το οποίο από την έκδοσή του βρίσκεται στις λίστες των Best Sellers. Εργασίες του έχουν δημοσιευθεί στα πλέον έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά μεταξύ των οποίων τα: Organization Science, Journal of Business Ethics, Organization Studies, European Management Journal, Scandinavian Management Journal, Long Range Planning, Revue Francaise de Gestion, International Studies of Management and Organization, Technology Analysis and Strategic Management, International Journal of Human Resources Management, Leadership Quarterly, Employees Relations, Food Policy, Personnel Review, Journal of Applied Business Research, Journal of Managerial Psychology, Journal of Global Marketing,  κ.α. Επίσης έχει επιβλέψει διδακτορικές διατριβές στις οποίες έχουν απονεμηθεί το πρώτο και το δεύτερο Ευρωπαϊκό βραβείο.

Διαθέτει πολύχρονη επαγγελματική εμπειρία έχοντας εργαστεί ως στέλεχος, σύμβουλος και εκπαιδευτής για διεθνείς Οργανισμούς όπως Ε.Ε, ΟΟΣΑ και CIHEAM και για μεγάλο αριθμό ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων μεταξύ των οποίων οι: ΤΙΤΑΝ, Εurobank, Nestle, Coca Cola, Unilever, Diageo, Unilever, Vodafone, Cosmote, Barclays, Citibank, Bayer, Oracle, Rank Xerox, BAT, Schneider, SAP, Alpha Bank, Εθνική Τράπεζα, ΑΤΕ, Εμπορική Τράπεζα, Εγνατία Τράπεζα, Μινέρβα, Carrefour, Pepsico, Marks & Spencer, Boehringer Ing., ΕΛΤΑ, ΟΣΕ, ΔΕΗ, Αλουμύλ, Α.Β. Βασιλόπουλος, Apivita, Βιβεχρώμ, Bosch, Alico, Interamerican, Landis & Gyr, Famar, Roche, Praktiker, DDB, Wind, Χατζόπουλος, Όλυμπος, Ιασώ, Υγεία.

Ο Δημήτρης Μπουραντάς εξειδικεύεται στην ανάπτυξη ηγετικών στελεχών και ομάδων, στη διοίκηση των αλλαγών, στη διοίκηση της εταιρικής κουλτούρας και στη στρατηγική ευθυγράμμιση των επιχειρήσεων και οργανισμών. Έχει βραβευθεί, επανειλημμένα,  με τον «Τίτλο Υψηλής Διδακτικής Επίδοσης» από το Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεγάλος αριθμός συνεντεύξεών του έχει φιλοξενηθεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, καθώς και στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.