Τοποθετήσεις του Βασίλη Τεντόμα στο Αναπατυξιακό Συνέδριο Περιφέρειας Β.Αιγαίου

Στη προχτεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου (18-4-2013), κατά τη συζήτηση του θέματος «ΑΟΖ – ΑΙΓΑΙΟ – ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ( Αίτημα ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ)» ο περιφερειακός σύμβουλος Βασίλης Τεντόμας, επικεφαλής και εκπρόσωπος της περιφερειακής παράταξής μας, τοποθετήθηκε ως εξής:

«Το ζήτημα στο οποία αναφέρεται το ψήφισμα, που προτείνει η "Λαϊκή Συσπείρωση" δεν είναι τόσο απλό και δεν επιδέχεται επιπόλαιες απλουστεύσεις. Απαιτεί να γίνει, μια συζήτηση σε βάθος, με την συμμετοχή και ειδικών επιστημόνων στα θέματα διεθνούς δικαίου και ενέργειας.

Παρ´ όλα αυτά μια τέτοια συζήτηση μπορεί να γίνει και σήμερα, μιας και είναι στην ημερήσια διάταξη.

Κατά τη γνώμη μας ένα τέτοιο ψήφισμα θα πρέπει να επαναβεβαιώνει την ανάγκη του διαλόγου ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία για την επίλυση των προβλημάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στη βάση του διεθνούς δικαίου και του αμοιβαίου σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας, μακριά από «γκρίζες ζώνες» και casus belli.

Επίσης να περιλαμβάνει και να προτείνει την αμοιβαία και ισόρροπη μείωση των στρατιωτικών  δαπανών και εξοπλισμών των δύο χωρών, προς όφελος των δύο λαών και της ειρήνης στην περιοχή μας. Τέτοιες προτάσεις υπηρετούν έναν αντιμιλιταρισμό και αντι-ΝΑΤΟϊσμό επί της ουσίας. Διότι ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών Ελλάδας-Τουρκίας, που έχει ήδη παίξει καταστροφικό ρόλο στην δυσμενή πορεία της οικονομίας της χώρας μας και στην διόγκωση του δημόσιου χρέους, εντάσσεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.

Σε ό,τι αφορά την ΑΟΖ, κατά τη γνώμη μας το σχετικό δικαίωμα της χώρας μας δεν αρκεί να ανακηρύσσεται, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ένα δικαίωμα, απαιτεί και τη κατοχύρωσή του. Άρα, το ζητούμενο δεν είναι η ανακήρυξη ΑΟΖ, όπως προτείνεται από  διάφορους εθνικιστικούς κύκλους, αλλά και στο προτεινόμενο ψήφισμα, αλλά η οριοθέτησή της, μέσω διαπραγματεύσεων και διμερών συμφωνιών με όλες τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες, όπως έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία, της οποίας διαδοχικές κυβερνήσεις κινήθηκαν μεθοδικά και πέτυχαν την οριοθέτηση της Κυπριακής ΑΟΖ μέσω διμερών συμφωνιών με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ.

Όσον αφορά τους υδρογονάνθρακες, που προβάλλονται και από διάφορους κύκλους ως άμεση λύση για την έξοδο της χώρας από την κρίση, η όποια αξιοποίηση των κοιτασμάτων, εφ’ όσον υπάρχουν, προϋποθέτει εκπόνηση εθνικού σχεδίου με συνεκτίμηση όλων των παραμέτρων : οικονομικών, γεωπολιτικών, ενεργειακών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών. Η διερεύνηση του θέματος είναι αντικείμενο του δημοσίου και δημόσιων επιστημονικών φορέων, με κοινωνικό έλεγχο και πλήρη διαφάνεια των αποτελεσμάτων.

Το προτεινόμενο σχέδιο ψηφίσματος ενώ θεωρεί δεδομένη την ύπαρξη υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής ΑΟΖ, όταν ακόμη δεν έχουν πραγματοποιηθεί οι σχετικές έρευνες, δεν λέει κουβέντα για την ανάγκη περιβαλλοντικών προνοιών, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος στην όμορφη θάλασσα του Αιγαίου, όχι μόνο στη φάση της εκμετάλλευσης, αλλά και στη φάση των ερευνών και των μεθόδων εξερεύνησης που θα ακολουθηθούν.

Εμείς πιστεύουμε στη σταδιακή α­πε­ξάρ­τη­ση α­πό τα ο­ρυ­κτά καύ­σι­μα και στις πο­λι­τι­κές για την α­νά­σχε­ση της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής. Ο δη­μο­κρα­τι­κός σχε­δια­σμός της πα­ρα­γω­γής, η ε­ξυ­πη­ρέ­τη­ση της οι­κο­νο­μίας των α­να­γκών και η ε­πι­διω­κό­με­νη χω­ρο­κοι­νω­νι­κή -πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή δι­καιο­σύ­νη προϋ­πο­θέ­τουν έ­ναν τέ­τοιο οι­κο­λο­γι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό, μια νέα κουλ­τού­ρα και πο­λι­τι­κή που ε­μπε­ριέ­χει στοι­χεία ρή­ξης με το υ­πάρ­χον ε­νερ­γεια­κό μο­ντέ­λο.

Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης εξόρυξης κοιτασμάτων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου είναι σίγουρο ότι θα πάνε πίσω τα σενάρια χρήσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, όπως οι ανανεώσιμες. Οι κίνδυνοι οικολογικής καταστροφής στα πεδία εξόρυξης, αλλά και στους δρόμους μεταφοράς ορυκτών καυσίμων, είναι ανυπολόγιστοι. Η πρόσφατη εμπειρία από την εκτεταμένη καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού λόγω του ατυχήματος σε πλατφόρμα της BP αλλά και η επιστημονική γνώση που έχει αποκτηθεί τις τελευταίες δεκαετίες γύρω από το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και των κινδύνων που έχει γεννήσει η ανεξέλεγκτη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν επαρκούν για την αλλαγή του υποδείγματος.

Οι ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες, αδυνατώντας να επιλύσουν τις εσωτερικές αντιφάσεις της ευρωζώνης στο πλαίσιο της διεθνούς κρίσης, αναζητούν διεξόδους ενεργειακής επάρκειας και σχετικής αυτονομίας σε βάρος όσων ζουν και εργάζονται στη γεωγραφική γειτονιά της.

Μετά από όλα αυτά νομίζουμε ότι το προτεινόμενο σχέδιο ψηφίσματος, περιέχει μεν πολλά θετικά στοιχεία, αλλά χρειάζεται πολλές συμπληρώσεις και τροποποιήσεις, που μάλλον δεν είναι δυνατόν να συμφωνηθούν και διατυπωθούν σήμερα, γι αυτό και στη σχετική ψηφοφορία θα ψηφίσουμε ΛΕΥΚΟ».

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Β. ΤΕΝΤΟΜΑ ΣΤΟ

 1o ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΒΟΡ. ΑΙΓΑΙΟΥ

(ΧΙΟΣ 19/4/2013)

Στη Νέα Προγραμματική περίοδο 2014-2020, το Βόρειο Αιγαίο βρίσκεται μπροστά σε πολλαπλές προκλήσεις, το πλαίσιο των οποίων συνδιαμορφώνεται τόσο από τις ευρωπαϊκές πολιτικές όσο και από τις κυβερνητικές ιεραρχήσεις και χειρισμούς. Κατά συνέπεια, οι όποιες αναπτυξιακές επιλογές υποχρεωτικά εντάσσονται στην κυρίαρχη λογική των σημερινών πολιτικών συσχετισμών.

Στη σημερινή συνάντηση το "ρεζουμέ" που αποκομίσαμε ήταν η αποθέωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και η απόφαση για ένα οριστικό "αντίο" στη παρέμβαση του κράτους σε βασικούς τομείς που παραδοσιακά ανήκαν σ´ αυτό και κυρίως το "αντίο" στο κοινωνικό κράτος. Αυτή τη κατεύθυνση της Ε.Ε. την εγκολπώθηκε γρήγορα και ο σεβαστός υπουργός Διοικ. Μεταρρύθμισης λέγοντας τις προάλλες ότι "το κράτος θα ασχολείται με ό,τι δεν θέλει η ιδιωτική πρωτοβουλία"

(Το είπε πολύ παραστατικά και η κα Καλογήρου: "το κράτος θα πηγαίνει πλέον στις επιχειρήσεις και όχι οι επιχειρήσεις στο κράτος", ενώ ο κος Τσόκας αποκάλεσε αυτούς που λαός αποκαλεί κρατικοδίαιτους γιάπηδες, τους αποκάλεσε "ταλαντούχα νέα παιδιά").

Και κυρίως από την όλη κουβέντα όλων (με εξαίρεση τον κ. Πλακωτάρη που έκανε κάποια νύξη) απουσίασε η "μνημονιακή" πραγματικότητα στη χώρα μας, που τη ζει στο πετσί της η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.

Το μνημόνιο λοιπόν ήταν σήμερα μια απαγορευμένη, μια ξορκισμένη λέξη.

Γι αυτό θεωρούμε ότι η σημερινή συνάντηση, με τον βαρύγδουπο τίτλο "1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο ......" Και με τον τρόπο που οργανώθηκε, "ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη" που λέει και το γνωστό λαϊκό άσμα και δυστυχώς δεν μπορεί να συνεισφέρει ουσιαστικά  στην αντιμετώπιση των καθυστερήσεων και στην ανάληψη νέων προωθητικών πρωτοβουλιών.

Και  δεν μπορεί η σημερινή συνάντηση να συνεισφέρει ουσιαστικά για δύο λόγους:

Ο ένας ανάγεται στην τυποποιημένη και αφυδατωμένη -οπως είπαμε- διαδικασία που έχει επιλεγεί ως διαδικασία διαλόγου, στερώντας στην πραγματικότητα την ευκαιρία στους πολίτες της Περιφέρειάς μας να προσεγγίσουν το θέμα της νέας προγραμματικής περιόδου.

Ο άλλος ανάγεται στην τεράστια αντίφαση που υπάρχει μεταξύ των εισαγωγικών κειμένων και των εφαρμοζόμενων πολιτικών (βλέπε πχ ΚΑΠ), αντίφαση που αποκαλύπτει την υποκρισία της ΕΕ, της συγκυβέρνησης, της περιφέρειας και οδηγεί κατευθείαν στην εκτίμηση ότι οι προωθούμενες πολιτικές χρηματοδότησης  θα βαθύνουν την ανθρωπιστική κρίση, την ταξική διαφοροποίηση, την ανισόμετρη ανάπτυξη των περιοχών.

Κατά τη γνώμη μας όλα αυτά που ειπώθηκαν σήμερα συγκροτούν ένα "κουστούμι" ραμμένο από τους ευρωπαίους ράφτες, που καλούμαστε να το φορέσουμε, μας χωράει-δε μας χωράει, μας πάει-δε μας πάει.

Και ρωτούμε:

-Μπορεί μία χώρα που βρίσκεται σε δημοσιονομική επιτήρηση, σε μνημόνια, με κατάρρευση του παραγωγικού ιστού, με ύφεση για 5η συνεχή χρονιά να έχει πρόσδεση του περιφερειακού σχεδιασμού της πάνω στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», που σχεδιάστηκε πριν 5 χρόνια σε ένα κλειστό κύκλο τεχνοκρατών, χωρίς τη συμμετοχή των λαών και των κυβερνήσεων και σε διαφορετικό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο στην ΕΕ;

-Μπορεί η Ελλάδα να έχει προγραμματική προσέγγιση για την ανάπτυξη των περιφερειών πάνω στους ίδιους στρατηγικούς στόχους με άλλες χώρες της ΕΕ που βρίσκονται σε  διαφορετική οικονομική και κοινωνική κατάσταση;

-Μπορεί να επιβληθεί η ίδια στρατηγική για την περιφερειακή  ανάπτυξη στην Ελλάδα με  τη στρατηγική για τη περιφερειακή ανάπτυξη στις πλεονασματικές χώρες;

Έτσι, στο θέμα της χρηματοδότησης, τα δεδομένα καθορίζονται, πρώτον, από τη μείωση των ευρωπαϊκών κονδυλίων μέσω της μείωσης του συνολικού προϋπολογισμού της Ε.Ε. Και δεύτερον, καθορίζονται από τη δραματική συρρίκνωση των δημοσίων δαπανών, αποτέλεσμα του πολυετούς μνημονιακού πλαισίου. Η ασφυκτική αυτή κατάσταση αντανακλάται στην Περιφέρεια μας σε όλους τους τομείς της κοινωνικοοικονομικής ζωής: Οι επιπτώσεις στην υγεία και στην παιδεία είναι εμφανείς, η τοπική αυτοδιοίκηση δε μπορεί να λειτουργήσει με τη ραγδαία μείωση των πόρων και τις υποστελεχωμένες υπηρεσίες, η κοινωνική πρόνοια καταρρέει και η ακτοπλοΐα καρκινοβατεί.

Όλα αυτά πλήττουν με τον πιο άμεσο τρόπο την κοινωνική και οικονομική συνοχή του Βορ. Αιγαίου, απομονώνουν τους κατοίκους του και θίγουν τα στοιχειώδη δικαιώματα των κατοίκων μιας σύγχρονης, δίκαιης και δημοκρατικής χώρας, ως όφειλε να είναι η Ελλάδα.

Για μας, ήταν και είναι δεδομένο ότι μόνο η ανατροπή της παρούσας κατάστασης μπορεί να αλλάξει τις προοπτικές προς το καλύτερο. Εντός των μνημονίων δε μπορεί να υπάρξει στρατηγικό αναπτυξιακό βάθος και προώθηση πολιτικών βιώσιμης και ισόρροπης ανάπτυξης που θα μπορέσει να συμβάλλει :

Στην άρση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων

Στη προώθηση της εδαφικής, κοινωνικής και οικονομικής συνοχής

Στην άρση της νησιωτικής απομόνωσης.

Έτσι λοιπόν, στο χάρτη των πολιτικών για το Β. Αιγαίο, όπως έχει διαμορφωθεί, με την καθίζηση της τοπικής ζήτησης και την αποσάθρωση της τοπικής οικονομίας, του εσωτερικού τουρισμού και την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση να αποτελεί το βασικότερο εργαλείο για την υλοποίηση δράσεων και έργων, οφείλουμε να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητές μας αυστηρά και με γνώμονα το συμφέρον των κατοίκων των νησιών μας στους παρακάτω άξονες:

1.       Άμεση στήριξη του εισοδήματος και της δημιουργίας ενός "πέπλου προστασίας", όσων σήμερα πλήττονται περισσότερο από την κρίση, δηλαδή των ανέργων, των εργαζομένων στις τοπικές επιχειρήσεις των μικροαγροτών και των συνταξιούχων κλπ.

Η άμεση λύση αυτού του θέματος, θα έχει σαν αποτέλεσμα (ανάμεσα στα άλλα) την άμεση διοχέτευση οικονομικών πόρων στην τοπική αγορά, μιας και το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων αυτών των κατηγοριών, πηγαίνει στην κατανάλωση.

2.       «Σταθεροποίηση" και "επανεκκίνηση" της τοπικής οικονομίας: Με την έννοια "σταθεροποίηση", εννοούμε άμεσες παρεμβάσεις που θα έχουν σαν στόχο αφενός μεν την συγκράτηση της αποδιάρθρωσης, αφετέρου δε την έναρξη διαδικασιών επανεκκίνησης της.

Τα βασικό μας κριτήριο είναι η άμεση στήριξη εκείνων των τοπικών τομέων και κλάδων με μεγάλη συμβολή στην απασχόληση (π.χ. τοπικός κατασκευαστικός κλάδος, αγροτικός τομέας, τοπικά καταστήματα κλπ).

Εδώ, έχουμε στο μυαλό μας άμεσες παρεμβάσεις με μικροέργα που ταυτόχρονα θα έχουν σημαντική συνεισφορά στην στήριξη της απασχόλησης αλλά και στη διαμόρφωση μιας άλλης ποιότητας ζωής για τους κατοίκους και την ενίσχυση της ελκυστικότητας του νησιού (π.χ. παρεμβάσεις ανάπλασης των ιστορικών κέντρων των οικισμών, παρεμβάσεις που θα έχουν σαν στόχο την αναγέννηση του ελαιώνα κα)

Επίσης, έχουμε στο μυαλό μας παρεμβάσεις που συμβάλλουν στην δημιουργία δικτύων συνεργασίας μεταξύ των μικρών επαγγελματιών, δικτύων μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών με στόχο την ενίσχυση της τοπικής ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών.

3.       Παραγωγική ανασυγκρότηση και με την ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων, τέτοιων που σε μεγάλο βαθμό θα συνεισφέρουν στην ικανοποίηση βασικών και κρίσιμων τοπικών αναγκών, αξιοποιώντας της τοπικές δυνατότητες και ταυτόχρονα θα δίνουν χώρου (για την ανάπτυξή τους) στην πρωτοβουλία και την συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας.

Εδώ έχουμε στο μυαλό μας, παρεμβάσεις που θα στηρίζουν την διαφοροποίηση και ανάπτυξη της αγροτικής παράγωγης με στόχο την όσο το δυνατό μεγαλύτερη αυτάρκεια σε τρόφιμα, (κάτι που είναι απόλυτα εφικτό), αλλά και δραστηριότητες που ενισχύουν την τοπική έρευνα και καινοτομία (όπως π.χ. στήριξη πρωτοβουλιών για την έρευνα, παραγωγή, εγκατάσταση και συντήρηση μικρών συστημάτων ΑΠΕ.

Ειδική μέριμνα θα πρέπει να υπάρχει στην στήριξη και παραπέρα δημοσιοποίηση τοπικών παραδειγμάτων που συνδυάζουν τουριστικές δραστηριότητες με τον πρωτόγεννη τομέα, η ενίσχυση της διαπλοκής τοπικών κλάδων με στόχο την μεγιστοποίηση της τοπικής κατανάλωσης κλπ.

Για εμάς, το σύνολο των παραπάνω παρεμβάσεων, προφανώς και θα είναι αναποτελεσματικό, εάν ταυτόχρονα δεν στηρίξουμε την ενεργό συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, στον σχεδιασμό και την υλοποίησή τους.

Εδώ έχουμε στο μυαλό μας, τρόπους με τους οποίους η τοπική κοινωνία αφενός, μεν θα έχει καθημερινά λόγο και ρόλο σε αποφάσεις που την αφορούν (π.χ. μέσω τις ανάπτυξης συστημάτων "προϋπολογισμού των πολιτών" για τις παρεμβάσεις στα χωριά και στις πόλεις). Και φυσικά δεν εννοούμε τη καρικατούρα λαϊκής συμμετοχής μέσω των «Καλλικράτειων» Επιτροπών Διαβούλευσης, που είδαμε στη περιφέρειά μας τη προβληματική για να μην πω τη διαφαινόμενη παταγώδη αποτυχία τους.

Και φυσικά, επειδή τίποτα δε μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς τους ίδιους τους νησιώτες, απαιτείται η ενίσχυση και η εμπλοκή των συλλογικοτήτων που ήδη υπάρχουν ή που θα δημιουργηθούν στο μέλλον και που θα εκφράζουν τα συμφέροντα ομάδων του πληθυσμού, (όπως είναι οι άνεργοι, οι αγρότες κλπ, ) αλλά και συλλογικοτήτων που σήμερα (ή στο μέλλον) θα στηρίξουν εναλλακτικές μορφές της τοπικής οικονομίας.

Βασικός άξονας της νέας προγραμματικής περιόδου, οφείλει να είναι η στήριξη των υπηρεσιών δημοσίου χαρακτήρα για την υγεία, την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια, απαραίτητες για την αξιοπρεπή διαβίωση των νησιωτών αλλά και την συγκράτηση του πληθυσμού στην Περιφέρειά μας.

Και σε μια συγκυρία που ζούμε τον συνεχή αποδεκατισμό των υπηρεσιών του δημοσίου, τίποτα  ή πολύ λίγα από όσα προγραμματίζονται θα μπορέσουν να υλοποιηθούν όσο θα μειώνονται τα έμπειρα στελέχη που θα αναγκάζονται με βάσει τα μνημόνια σε υποχρεωτική αποχώρηση και όσο, όσοι κρατικοί λειτουργοί που ακόμη δεν τέθηκαν εκτός υπηρεσίας, θα εργάζονται κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη της απόλυσης (όπως και αν αυτή βαφτίζεται) με τη κατηγορία του «τεμπέλη», του «επίορκου», του «ανίκανου». (Παρ´ όλα αυτά ο εισηγητής της Ευρ. Επιτροπής μας ανάφερε τον όρο "αιρεσιμότητα", που .... εξήγησε ότι είναι η διοικητική αποτελεσματικότητα των δικαιούχων, πώς - με ποιό δυναμικό;).

Τέλος, καμία άμβλυνση των ανισοτήτων κέντρου-περιφέρειας και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να μιλούμε για ανάπτυξη, αν δεν αντιμετωπιστεί οριστικά και αποτελεσματικά το πρόβλημα της ακτοπλοϊκής και αεροπορικής σύνδεσης (δρομολόγια, ποιότητα, τιμή εισιτηρίων) μεταξύ περιφέρειας και κέντρου και μεταξύ των νησιών της περιφέρειάς μας.

Κι εμείς σαν περιφερειακοί σύμβουλοι ζούμε συνέχεια αυτό το πρόβλημα της επικοινωνίας. Πόσο περισσότερο οι απλοί πολίτες των χαμηλών εισοδημάτων και μεταξύ αυτών περισσότερο οι κάτοικοι της Λήμνου, της Ικαρίας, της Σάμου.

Και όποιος δε θέλει να εθελοτυφλεί καταλαβαίνει πολύ καλά ότι αυτό το μεγάλο πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί μέσα στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού. Μόνο κάποιες μικρές βελτιώσεις μπορεί να προκύψουν, κι αυτές μόνο μετά από αγωνιστικές διεκδικήσεις του λαού, όπως "καλή ώρα" γίνεται όλο το τελευταίο διάστημα στη περίπτωση της Λήμνου, όπου με μπροστάρη τον δήμο έχει συσπειρωθεί όλος ο Λημνιακός λαός και διεκδικεί τα ελάχιστα και αυτονόητα.

Σαν περιφερειακή παράταξη "ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ"  στέλνουμε το μήνυμα στους πολίτες ότι δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από επικοινωνιακού χαρακτήρα εκδηλώσεις όπως αυτή, με εισηγήσεις που ωραιοποιούν (αν δεν αγνοούν) τη πραγματικότητα που ζει ο λαός μας και προ παντός με προδιαγεγραμμένα συμπεράσματα.

Θα αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια ώστε οι διατιθέμενοι πόροι να οδηγηθούν στις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, για την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Γιατί μνημόνια και ανάκαμψη, "αναστροφή της φθίνουσας πορείας της οικονομίας μας", όπως συνόψισε τον κύριο στόχο της νέας Προγραμματικής Περιόδου (ΣΕΣ) ο κ. Πλακωτάρης, είναι έννοιες ασύμβατες.

ΥΓ. Θα ήθελα να εξάρω τη συνέπεια και τη σταθερότητα με την οποία ο Γ. Γραμματέας Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής υποστηρίζει την άποψή του για τις μικρές ΑΠΕ και την εναντίωσή του σε ΑΠΕ μεγάλης κλίμακας, τύπου Ρόκα, κόντρα στις κυρίαρχες πολιτικές.

Κι αυτό, παρά και ανεξάρτητα με τη διαφωνία μας στο επίπεδο των κεντρικών επιλογών  του κόμματό του.