ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΛΕΣΒΟΥ: Μας γλυκαίνουν αλλά γεύονται την πίκρα της κρίσης

Από το 1990 οι γυναικείοι συνεταιρισμοί της Λέσβου δίνουν τη δική τους μάχη.

Οι διακρίσεις που έχουν αποσπάσει δεν είναι αρκετές όμως για την καλή πορεία τους. Τα προβλήματα που έφερε η οικονομική κρίση αλλά και η στάση της πολιτείας πικραίνουν της γυναίκες που πασχίζουν να αυξήσουν το εισόδημά τους στο ακριτικό νησί.

Στη Λέσβο, οι γυναικείοι συνεταιρισμοί αναπτύχθηκαν κυρίως από τη δεκαετία του 1990 και μετά, καθώς ιδρύθηκαν 13 έως το 2008. Σε πείσμα όλων των προβλημάτων -ασαφής νομοθεσία, δυσκολία συγκέντρωσης αρχικών κεφαλαίων και κατάλληλων χώρων, απουσία πρωθύστερης συλλογικής κουλτούρας- δεκάδες γυναίκες του νησιού αναγνώρισαν τον εαυτό τους μέσα από τους συνεταιρισμούς και εργάστηκαν τις περισσότερες φορές ανιδιοτελώς, προκειμένου να επιβιώσει το εγχείρημα.

Εκτός των τοπικών φορέων που αδυνατούσαν να κατανοήσουν έγκαιρα τα οφέλη που απολαμβάνει το νησί από τους συνεταιρισμούς γυναικών, η τ. νομαρχιακή αυτοδιοίκηση τούς φέσωσε κατά 140.000 ευρώ, μέσω της εταιρείας προώθησης τοπικών προϊόντων LesvoShop. Η περιφέρεια Β. Αιγαίου, στην οποία πέρασε λόγω «Καλλικράτη» το LesvoShop, δεν αναγνώρισε τα χρέη και διέταξε την εκκαθάρισή του, διαδικασία που έχει παραπεμφθεί στις… ελληνικές καλένδες.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ο Συνεταιρισμός Μεσοτόπου

Αρωμα και γεύση από την ακριτική Λέσβο

Στα νοτιοδυτικά του νησιού, το παραδοσιακό χωριό του Μεσοτόπου με τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια και τα σπίτια με τις κεραμοσκεπές εγκαινιάζει την «Αγρια Δύση» της Λέσβου, το σημείο εκείνο όπου ξεκινούν οι αντιθέσεις βλάστησης διαμορφώνοντας το εναλλακτικό περιβάλλον της περιοχής.

Ο Μεσότοπος δεν είναι μακριά μόνο από τους Αθηναίους, αλλά και από τους Μυτιληνιούς. Κόντρα λοιπόν στη γεωγραφική και «καλλικρατική» απομόνωση, το χωριό σφύζει από ζωντάνια και από νεολαία. Κύρια απασχόληση των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία και η οικοδομή. Ετσι, η δημιουργία του αγροτουριστικού γυναικείου συνεταιρισμού Μεσοτόπου το 1998 αποτέλεσε κεντρικό σημείο αναφοράς για τις γυναίκες του χωριού.

Η παρασκευή γλυκών κουταλιού και ταψιού, μαρμελάδων, λικέρ, χειροποίητων ζυμαρικών και άλλων εδεσμάτων ήταν από την αρχή το φόρτε τους. «Για να έχουν όμως τα προϊόντα μας τη δική τους ταυτότητα, φροντίσαμε να δουλέψουμε συστηματικά τις παραδοσιακές συνταγές – χωρίς προσθήκη συντηρητικών. Υιοθετήσαμε την εγγύηση επιστροφής προϊόντων και προσφέρουμε προϊόντα με άρωμα και γεύση Μεσοτόπου», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» η πρόεδρος, Ελένη Πίτσα.

Το 2005 ο συνεταιρισμός εντάχθηκε σε αναπτυξιακό πρόγραμμα και προχώρησε στην αγορά οικοπέδου για την κατασκευή ενός νέου πολυχώρου. Πρόκειται για μια επένδυση ύψους 870.000 ευρώ. Ας σημειωθεί ότι από την ίδρυσή του οι γυναίκες δεν μοιράστηκαν κέρδη, προκειμένου να προχωρήσουν σε επενδύσεις.

Η υπόθεση LesvoShop, ωστόσο, αποτέλεσε γερό χαστούκι: «Αν θέλει να κάνει κάτι η πολιτεία, όχι για να μας βοηθήσει να εξάγουμε τα τοπικά προϊόντα στο εξωτερικό ή να πάρουμε ISO, αλλά για να σταθούμε στα πόδια μας, να κοιτάξει πώς θα μας επιστραφούν τα 30.000 ευρώ. Είμαστε άνθρωποι που μοχθούμε και μας σπρώχνουν στον πάτο».

……………………………………………………………………………………………………………………………………

Συνεταιρισμός Παρακοίλων

Θέλουμε ζωντανό τον τόπο μας

Από τα πιο παραγωγικά χωριά της Λέσβου, στην αγκαλιά του κόλπου της Καλλονής, είναι τα Παράκοιλα, ανάμεσα στους πορτοκαλεώνες με τα μεθυστικά αρώματα, τον ολοπράσινο κάμπο, τα πεύκα και τα ροδόδεντρα. «Τον τόπο αυτό τον λατρέψαμε και θέλαμε να τον κρατήσουμε ζωντανό.

Γι’ αυτό το 2001 έντεκα γυναίκες, με σεβασμό στο παρελθόν και γνωρίζοντας ότι με συλλογικές προσπάθειες μπορούν να καλυτερέψουν οι συνθήκες διαβίωσης στο χωριό, ιδρύσαμε τον αγροτουριστικό Συνεταιρισμό Παρακοίλων», λέει η πρόεδρος του συνεταιρισμού, Μαρία Γιαβάση.

Αξιοποιώντας τους καρπούς της Λέσβου στον Συνεταιρισμό Παρακοίλων διατίθενται υπέροχα γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, τραχανάδες, αρτοποιήματα, σιροπιαστά, πίτες, αποστάγματα, ζυμαρικά και άλλα. «Νιώθουμε ότι έχουμε εδραιωθεί στην ελληνική αγορά και θέλουμε να εισχωρήσουμε και στην ευρωπαϊκή», καταλήγει.

Αν και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Λέσβου, Θράσος Καλογρίδης, προτείνει τη σύσταση κοινοπραξίας όλων των συνεταιρισμών για την επιβίωσή τους, η κ. Γιαβάση είναι αρνητική: «Οι τοπικοί φορείς μάς θυμούνται μόνο για να στολίσουμε τα ράφια στις εκθέσεις τους με τα προϊόντα μας και για γυρίσματα ντοκιμαντέρ με αντικείμενο τη γαστρονομία του τόπου. Η πληγή του LesvoShop είναι ακόμα ανοιχτή και δεν είναι καιρός για ανοίγματα».