Αρθρο-Γνώμη: Σε επικίνδυνο κουβάρι εξελίξεων η Κύπρος μετά την τραπεζική κρίση
Γράφουν οι συνεργάτες μας απο το www.24-ores.com
Η Κύπρος τα τελευταία χρόνια ελάχιστα απασχολούσε την διεθνή επικαιρότητα,καθώς αποτελεί μια μικρή χώρα στην άκρη της Ευρώπης.Μια χώρα όμως με τεράστια γεωπολιτική σημασία καθώς αποτελεί το σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη,την Μέση Ανατολή,την Τουρκία και τις μεσογειακές χώρες της Αφρικανικής ηπείρου.
Για αυτό τον λόγο βρέθηκε στο στόχαστρο αποικιακών εισβολέων, αλλά και της πρόσφατης τουρκικής το 1974.Το τελευταίο ιστορικό γεγονός που απασχόλησε τα διεθνή μέσα ήταν το σχέδιο Ανάν, με τις έντονες αντιδράσεις του κυπριακού λαού, καθώς έδινε την συνδιοίκηση του νησιού εξίσου σε Έλληνες και Τούρκους.Φυσικά κάτι τέτοιο απορρίφθηκε περήφανα από τον κυπριακό λαό και τον τότε πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο.
Η κρίση που προκλήθηκε, τον τελευταίο καιρό, στον τραπεζικό τομέα της Κύπρου, έχει την αφετηρία της στην κακοδιαχείρηση και τελικά παραλίγο κατάρρευση της σημερινής Λαικής τράπεζας.Οι εξελίξεις στην συγκεκριμένη τράπεζα, ήδη από τον περασμένο χρόνο, την οδήγησαν στην έλλειψη ρευστότητας και την ανάγκη αναχρηματοδότησης της, ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ.Η Κυπριακή δημοκρατία προτίμησε απέναντι σε αυτή την εξέλιξη, αντί να προχωρήσει στην εκκαθάριση της συγκεκριμένης τράπεζας, να την κρατικοποιήσει και μαζί να φορτώσει τις όποιες υποχρεώσεις της στον κυπριακό λαό.
Μετά τις εξελίξεις αυτές, η κυπριακή δημοκρατία απευθύνθηκε στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, για στήριξη του τραπεζικού της τομέα.Οι ευρωπαίοι εταίροι σαν αντάλλαγμα ζήτησαν μέρος των καταθέσεων από την υγιή Tράπεζα Kύπρου.Η Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ στην αρχή αντέδρασε, αναγκάστηκε μετέπειτα να υπαναχωρήσει στις απαιτήσεις των δανειστών της, που ενώ στην αρχή ζητούσαν το 10%, έφτασαν τελικά στο 40%.
Το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου αποτελούσε μια εύκολη πηγή κερδών, για όσους ήθελαν να καταθέσουν τα χρήματα τους στην μεγαλόνησο, καθώς η φορολόγηση τους ήταν ιδιαίτερα χαμηλή,αρκεί να σκεφτούμε ότι το ενεργητικό των καταθέσεων ισοδυναμούσε με το οκταπλάσιο του ΑΕΠ της χώρας.Οι Ευρωπαίοι που οσμίστηκαν την λεία των τραπεζικών καταθέσεων της χώρας ζήτησαν τι άλλο, μέρος από αυτά τα χρήματα.
Και τώρα τι γίνεται ;Ο κυπριακός λαός φαίνεται ότι θα πληρώσει για όλα τα ανομήματα του τραπεζικού της τομέα, μέσω «κουρέματος» των καταθέσεων του, καταθέσεις που αφορούν και στην μισθοδοσία των επιχειρήσεων και οργανισμών άρα και οι εργαζόμενοι θα υποστούν τον Αρμαγεδδών του περίφημου «κουρέματος», την πώληση των υποκαταστημάτων της στην Ελλάδα και γενικότερα την μεταφορά πόρων από την πραγματική οικονομία στην αποπληρωμή δανείων, για να σωθεί το τραπεζικό της σύστημα.
Η Κύπρος θα μπορούσε να παραμείνει εκτός ΕΕ, καθώς ήταν αυτάρκης οικονομικά και πολύ λίγο χρειάζονταν τις χρηματοδοτήσεις των Ευρωπαίων,προκρίθηκε όμως η πολιτική λύση για μεταφορά της τουρκικής απειλής για διευθέτηση στις αποφάσεις των ευρωπαικών οργάνων.Από τη στιγμή που μπήκε στην ευρωζώνη, το πρώτο που όφειλε να κάνει η Κύπρος, ήταν η εξυγίανση του τραπεζικού της τομέα, με σειρά παρεμβάσεων για το εξορθολογισμό και το έλεγχο της τραπεζικής της αγοράς.Δεν το έπραξε και αποτέλεσε εύκολο θύμα, στις κερδοσκοπικές πιέσεις, τόσο εκείνων που κατεύθυναν το τραπεζικό της σύστημα, αλλά και των ξένων δανειστών στους οποίους απευθύνθηκε για βοήθεια.
Η Κύπρος τα τελευταία χρόνια ελάχιστα απασχολούσε την διεθνή επικαιρότητα,καθώς αποτελεί μια μικρή χώρα στην άκρη της Ευρώπης.Μια χώρα όμως με τεράστια γεωπολιτική σημασία καθώς αποτελεί το σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη,την Μέση Ανατολή,την Τουρκία και τις μεσογειακές χώρες της Αφρικανικής ηπείρου.
Για αυτό τον λόγο βρέθηκε στο στόχαστρο αποικιακών εισβολέων, αλλά και της πρόσφατης τουρκικής το 1974.Το τελευταίο ιστορικό γεγονός που απασχόλησε τα διεθνή μέσα ήταν το σχέδιο Ανάν, με τις έντονες αντιδράσεις του κυπριακού λαού, καθώς έδινε την συνδιοίκηση του νησιού εξίσου σε Έλληνες και Τούρκους.Φυσικά κάτι τέτοιο απορρίφθηκε περήφανα από τον κυπριακό λαό και τον τότε πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο.
Η κρίση που προκλήθηκε, τον τελευταίο καιρό, στον τραπεζικό τομέα της Κύπρου, έχει την αφετηρία της στην κακοδιαχείρηση και τελικά παραλίγο κατάρρευση της σημερινής Λαικής τράπεζας.Οι εξελίξεις στην συγκεκριμένη τράπεζα, ήδη από τον περασμένο χρόνο, την οδήγησαν στην έλλειψη ρευστότητας και την ανάγκη αναχρηματοδότησης της, ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ.Η Κυπριακή δημοκρατία προτίμησε απέναντι σε αυτή την εξέλιξη, αντί να προχωρήσει στην εκκαθάριση της συγκεκριμένης τράπεζας, να την κρατικοποιήσει και μαζί να φορτώσει τις όποιες υποχρεώσεις της στον κυπριακό λαό.
Μετά τις εξελίξεις αυτές, η κυπριακή δημοκρατία απευθύνθηκε στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, για στήριξη του τραπεζικού της τομέα.Οι ευρωπαίοι εταίροι σαν αντάλλαγμα ζήτησαν μέρος των καταθέσεων από την υγιή Tράπεζα Kύπρου.Η Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ στην αρχή αντέδρασε, αναγκάστηκε μετέπειτα να υπαναχωρήσει στις απαιτήσεις των δανειστών της, που ενώ στην αρχή ζητούσαν το 10%, έφτασαν τελικά στο 40%.
Το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου αποτελούσε μια εύκολη πηγή κερδών, για όσους ήθελαν να καταθέσουν τα χρήματα τους στην μεγαλόνησο, καθώς η φορολόγηση τους ήταν ιδιαίτερα χαμηλή,αρκεί να σκεφτούμε ότι το ενεργητικό των καταθέσεων ισοδυναμούσε με το οκταπλάσιο του ΑΕΠ της χώρας.Οι Ευρωπαίοι που οσμίστηκαν την λεία των τραπεζικών καταθέσεων της χώρας ζήτησαν τι άλλο, μέρος από αυτά τα χρήματα.
Και τώρα τι γίνεται ;Ο κυπριακός λαός φαίνεται ότι θα πληρώσει για όλα τα ανομήματα του τραπεζικού της τομέα, μέσω «κουρέματος» των καταθέσεων του, καταθέσεις που αφορούν και στην μισθοδοσία των επιχειρήσεων και οργανισμών άρα και οι εργαζόμενοι θα υποστούν τον Αρμαγεδδών του περίφημου «κουρέματος», την πώληση των υποκαταστημάτων της στην Ελλάδα και γενικότερα την μεταφορά πόρων από την πραγματική οικονομία στην αποπληρωμή δανείων, για να σωθεί το τραπεζικό της σύστημα.
Η Κύπρος θα μπορούσε να παραμείνει εκτός ΕΕ, καθώς ήταν αυτάρκης οικονομικά και πολύ λίγο χρειάζονταν τις χρηματοδοτήσεις των Ευρωπαίων,προκρίθηκε όμως η πολιτική λύση για μεταφορά της τουρκικής απειλής για διευθέτηση στις αποφάσεις των ευρωπαικών οργάνων.Από τη στιγμή που μπήκε στην ευρωζώνη, το πρώτο που όφειλε να κάνει η Κύπρος, ήταν η εξυγίανση του τραπεζικού της τομέα, με σειρά παρεμβάσεων για το εξορθολογισμό και το έλεγχο της τραπεζικής της αγοράς.Δεν το έπραξε και αποτέλεσε εύκολο θύμα, στις κερδοσκοπικές πιέσεις, τόσο εκείνων που κατεύθυναν το τραπεζικό της σύστημα, αλλά και των ξένων δανειστών στους οποίους απευθύνθηκε για βοήθεια.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ