Συνεχίζει τον αγώνα η Λήμνος για την μη συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών στο νησί!!

Κείμενο απέστειλε στα Μ.Μ.Ε η  Οργανωτική Επιτροπή Φορέων Λήμνου για την συρρίκνωση των δημοσίων υπηρεσιών στο νησί

Αναλυτικά όλο το κείμενο:

«Αιδώς Αργείοι!»

Η δημοσίευση, στις 31/12/2012 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, του Ενοποιημένου Οργανισμού των Νοσοκομείων Μυτιλήνης & Λήμνου σημαίνει την απαρχή πορείας συρρίκνωσης του μοναδικού οργανωμένου φορέα υγείας στη Λήμνο και τη δρομολογημένη υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας για τους κατοίκους της Λήμνου και του Αγίου Ευστρατίου.

Η ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου στις 11/01/2013 σηματοδοτεί ουσιαστικά την κατάργηση «δια της παρατάσεως» της ΔΟΥ Λήμνου. Σηματοδοτεί την μόνιμη ταλαιπωρία των κατοίκων. Σηματοδοτεί την κατάργηση μιας κρίσιμης κρατικής παρουσίας στο νησί. Κυρίως όμως αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις των κυβερνώντων. Καταδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο πόσο μας υπολογίζουν. Οι κυβερνητικοί βουλευτές του νομού μας παρακολούθησαν αδύναμοι, ανίκανοι, ανήμποροι ή αδιάφοροι, κατά περίπτωση, τις απαράδεκτες εξελίξεις. Η ΔΟΥ Λήμνου δεν συμπεριλήφθηκε στις εξαιρέσεις των καταργήσεων, όπως λίγους μήνες πριν το νοσοκομείο δε συμπεριλήφθηκε στις εξαιρέσεις των διασυνδέσεων. Φαίνεται ότι εκτός από δίκιο, έπρεπε να διαθέτουμε «και μπάρμπα στην Κορώνη».

Η συγχώνευση του νοσοκομείου και η κατάργηση της ΔΟΥ είναι ο πιο πρόσφατος κρίκος μιας αλυσίδας ενεργειών της τελευταίας περιόδου, που περιλαμβάνουν την απαράδεκτη ακτοπλοϊκή συγκοινωνία, την κατάργηση των γραφείων εκπαίδευσης, τη μείωση της συχνότητας και την εκτίναξη του κόστους των αεροπορικών δρομολογίων, την έλλειψη Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας, την συνεχιζόμενη –ακόμη και σήμερα- απουσία καθηγητών από το ΕΠΑΛ Μούδρου.

Όλα αυτά συμβαίνουν μόλις δύο εβδομάδες μετά τις διαβεβαιώσεις των κομμάτων της κυβέρνησης ότι αναγνωρίζουν το δίκαιο των αιτημάτων μας και θα παρέμβουν άμεσα για λύσεις. Τις λύσεις τις είδαμε!

Ντροπή και Αίσχος! Φτάνει πια! Αν δεν υπάρχουν όρια στην κοροϊδία, αν δεν υπάρχει σεβασμός στην πολιτική ηθική, αν δεν υπάρχει συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών, θα έπρεπε τουλάχιστον να υπάρχουν κάποια όρια στην προσωπική αξιοπρέπεια. Αλλά, δυστυχώς! Φαίνεται ότι αυτοί που αποφασίζουν ή δε θέλουν, ή δε μπορούν, ή μας εμπαίζουν!

Σε κάθε περίπτωση η απάντηση μας είναι η συνέχιση του αγώνα! Στην υποβάθμιση του νησιού δε θα συναινέσουμε, στην υποθήκευση της ζωής μας δε θα συμμετάσχουμε, στην κοροϊδία δε θα μείνουμε πια απαθείς. Θα συνεχίσουμε στο δρόμο του αγώνα πιο μαχητικά, με περισσότερο πείσμα, πιο βέβαιοι για το δίκιο μας.

Γιατί, «Η Λήμνος θέλει να ζήσει, και θα ζήσει!»

Οργανωτική Επιτροπή Φορέων Λήμνου