Για την αποκατάσταση της μνήμης του Μιχάλη Μυρογιάννη κείμενο κατά της Χ.Α

Τώρα-Πέθανε ο Νίκος Ντερτιλής
Πέθανε ο τελευταίος χουντικός ισοβίτης , Νίκος Ντερτιλής. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», όπου νοσηλευόταν. 

Την τελευταία του πνοή άφησε τη Δευτέρα, στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», ο τελευταίος έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού, από τους πρωταίτιους του Απριλιανού πραξικοπήματος του 1967, Νικόλαος Ντερτιλής.

Ο 92χρονος ισοβίτης, που καταδικάστηκε για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου στις 18/11/1973, ήταν έγκλειστος εδώ και 38 χρόνια στην ΣΤ' Πτέρυγα του Κορυδαλλού, αρνούμενος να υπογράψει αίτημα αποφυλάκισης, όπως δικαιούτο, σύμφωνα με τη νομοθεσία,  για «λόγους αρχής», όπως πολλές φορές είχε δηλώσει στο παρελθόν.

Ο Νικόλαος Ντερτιλής είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο στις 6 Δεκεμβρίου του 2012 με οξύ ισχαιμικό επεισόδιο, εξαιτίας, σύμφωνα με τους οικείους του, της ψυχολογικής πίεσης που του επέφερε ο χαμός του γιου του, Βασίλη, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 62 ετών από εγκεφαλικό ανεύρυσμα.

Μάλιστα, ο 92χρονος έγκλειστος Απριλιανός δεν είχε παραστεί στην κηδεία του γιου του, καθώς δεν ήθελε να καταθέσει σχετικό αίτημα προς τη διεύθυνση των φυλακών, ακόμη και μετά την εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη, να «διευκολυνθεί», εφόσον θα επιθυμούσε να παραβρεθεί στη νεκρώσιμη ακολουθία.

Τον περασμένο Απρίλιο, ο πρώην στρατηγός είχε παραδώσει ιδιόχειρη επιστολή στο «Πρώτο Θέμα», στην οποία ανέφερε πως θα έβγαινε από τη φυλακή, εφόσον: «αιτηθεί συγνώμη από εμέ επισήμως η ελληνική πολιτεία δια το διαπραχθέν έγκλημα κατ' εμού, όπερ απετέλεσε την μεγαλυτέραν ηθικήν, νομικήν και πολιτικήν ατιμίαν όλων των εποχών», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, καταλήγοντας: «Εν περιπτώσει μη παροχής  ταύτης. Θα αποθάνω εντός των φυλακών εκπληρών αποστολήν ου μόνον ως  Στρατιώτης, αλλά και ως Επαναστάτης εν τη πράξει».

Ο «σκληρός» της Χούντας νοσηλευόταν φρουρούμενος σε θάλαμο του νοσοκομείου, όπως προβλέπουν οι πάγιοι κανονισμοί για τους κρατούμενους.

Σηπτική καταληξία η αιτία θανάτου

Ο 92χρονος ασθενής κρατούμενος κατέληξε από σηπτική καταληξία, μια γενικευμένη λοίμωξη του οργανισμού, που είχε προκαλέσει εκτεταμένες βλάβες στα ζωτικά του όργανα.

Ο Νικόλαος Ντερτιλής είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο πριν από περίπου επτά εβδομάδες, στις 6 Δεκεμβρίου 2012,  με οξύ ισχαιμικό επεισόδιο (εγκεφαλικό). Οι απεικονιστικές εξετάσεις κατά την εισαγωγή έδειξαν ότι ο ηλικιωμένος παρουσίαζε και καρδιολογικό πρόβλημα (στένωση αορτής).

Τα προβλήματα που εκδήλωσε ο ασθενής, σε συνδυασμό με τον ούτως ή άλλως επιβαρυμένο λόγω της προχωρημένης ηλικίας οργανισμό του, δεν είχαν αφήσει ουσιαστικά περιθώριο στους θεράποντες ιατρούς της Παθολογικής Κλινικής για την ανάκαμψή του.

Σταδιακά, ο οργανισμός του άρχισε να «πλήττεται» από  ισχυρή λοίμωξη και να «απελευθερώνει» μόνο τοξίνες,  με  αποτέλεσμα να προκληθεί κυκλοφορική ανεπάρκεια.

 Ποιος ήταν Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής - Η Κύπρος, οι μάχες του 1964 και η καταδίκη του

Ο στρατηγός Ν. Ντερτιλής πολέμησε ως ταγματάρχης στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των τουρκικών θυλάκων το 1963-64 στην Κύπρο και κατέλαβε με ελάχιστους άνδρες, σε επίθεση εφ'όπλου λόγχης, το τουρκοκυπριακό προγεφύρωμα της Μασούρας αφήνοντας πίσω του δεκάδες Τούρκους πράκτορες και τουρκοκύπριους εξτρεμιστές, νεκρούς..

Στην κατοχή, αξιωματικός του Στρατού,γιος αντιστρατήγου, σε ηλικία ο Ν.Ντερτιλής, μετέχει ενεργά στην εθνική αντίσταση, συλλαμβάνεται και κρατείται από τους Γερμανούς στο Χαϊδάρι.Δραπετεύει και εντάσσεται στις εθνικές αντιστασιακές οργανώσεις. Από το 1946, παίρνει μέρος σε πολλές μάχες του ανταρτοπολέμου, υπηρετώντας στις ειδικές δυνάμεις του Στρατού.

Το 1950 γίνεται εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων, λίγο αργότερα, δηλώνει ότι επιθυμεί εθελοντικά να μεταβεί με το Εκστρατευτικό Σώμα στην Κορέα, όπου παρασημοφορείται για την ανδρεία του. Το 1964, ενώ οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να δημιουργούν προβλήματα στην Κύπρο μεταβαίνει εθελοντικά, πάλι με ψεύτικο διαβατήριο ως ταχματάρχης, πλέον στο νησί και οργανώνει τις ειδικές μονάδες της ΕΛΔΥΚ.

Στην κρίσιμη μάχη της Μασούρας (φωτό της μονάδας του Ντερτιλή μετά την μάχη) και ενώ οι Τούρκοι απειλούν να βομβαρδίσουν το νησί, υπό τις διαταγές του στρατηγού Γρίβα ο ταγματάρχης Ντερτιλής, επιτίθεται "εφ'όπλου λόγχης¨και την ιαχή "Αέρα" σε ένα οχυρωμένο από Τουρκοκύπριους και Τούρκους, χωριό καταπάνω στα τουρκικά πολυβόλα σκορπίζοντας τον θάνατο. Λόγω της ανατίναξης ολόκληρων τουρκικών σπιτιών, υπήρξαν και σημαντικές απώλειες θεωρούμενων ως "αμάχων".

Ο Γρίβας φοβούμενος τουρκικά αντίποινα του ζητά από τον ασύρματο να παύσει την επίθεση. Ο Ντερτιλής εκνευρισμένος πυροβολεί τον ασύρματο! Η επίθεση συνεχίζεται, στην περιοχή δεν μένει ούτε "τουρκικό ρουθούνι", ο Αντικειμενικός Σκοπός επιτυγχάνει και οι Τούρκοι κατατροπώνονται.

Το 1966, ενώ υπηρετεί στο 16ο Σύνταγμα στη Νιγρίτα Σερρών, μυείται από τους μελλοντικούς κινηματίες στο επερχόμενο κίνημα-πραξικόπημα.

Συμμετέχει ενεργά στην κατάληψη της εξουσίας από τους αξιωματικούς το βράδυ της 21ης Απριλίου.

Ουσιαστικά με μια χούφτα άνδρες εφαρμόζοντας ένα σχέδιο που από τότε διδάσκεται σε διάφορες στρατιωτικές σχολές του κόσμου (για την ακρίβεια διδάσκεται η αντιμετώπισή του από τις κυβερνήσεις αφού θεωρήθηκε ιδιαίτερα ευφυές και αποτελεσματικό για την ανατροπή δημοκρατικών κυβερνήσεων) ελέγχει με ένα (!) Μηχανοκίνητο Τάγμα το σύνολο του κεντρικού κρατικού μηχανισμού.

Ο τρόπος με τον οποίο «κατέλαβε» μία σειρά από δημόσια κτίρια της Αθήνας, τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, ήταν από τα επιτεύγματα για τα οποία επαιρόταν και εκ του λόγου αυτού δεν συγχωρήθηκε ποτέ από την Δημοκρατία. «Τους έπιασα στον ύπνο με πολύ λίγους αλλά αποφασισμένους άνδρες και ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε με αποφασιστικότητα», έλεγε.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ο Ντερτιλής θα βγει με το μηχανοκίνητο τάγμα που διοικούσε στην Αγία Παρασκευή για να «ελέγξει 28 στόχους... Τέσσερις παρά δέκα το πρωί είχε τελειώσει η επιχείρηση... ο αιφνιδιασμός είχε πετύχει».

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Ντερτιλής παρέμεινε στρατιώτης, ουδέποτε ασχολήθηκε με την διοίκηση της χώρας, ελάμβανε τον μισθό του και μόνο αυτόν και το 1973 που τα στελέχη του Στρατού ελάμβαναν ομόλογα πενταετούς λήξης (πληρώθηκαν το 1978) αντί για μισθό, κάθε τρίτο μήνα, λόγω έλελιψης ρευστότητας που είχε προκαλέσει η οικονομική κρίση απόρροια της διεθνούς πετρελαϊκής κρίση, έτρωγε στον στρατώνα για να μην στερείται το σπίτι του από το φαγητό που θα κατανάλωνε ο ίδιος.

Πήρε μέρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και υπό αυτή την ιδιότητά του αν και εν συνεχεία δεν συμφώνησε με την κατάληψη της εξουσίας από τον "αόρατο δικτάτορα" Δ.Ιωαννίδη και αποστασιοποιήθηκε από το καθεστώς που προέκυψε από την ανατροπή του Γ.Παπαδόπουλου.

Στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία διόμισυ μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε άλλους 12.

Ο ίδιος, Νικόλαος Ντερτιλής (αποστρατεύθηκε ταξίαρχος, αλλά αυτοδίκαια λαμβάνει τον βαθμό του υποστρατήγου), καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και διαρκή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για συμμετοχή στην ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.

Βάση του «αυτόπτη μάρτυρα», το συμβάν έγινε τα ξημερώματα στης 17ης ή 18ης Νοέμβριου στην οδό Πατησίων με νεκρό τον Μιχάλη Μυρογιάννη.

Τα επίσημα μεταπολιτευτικά πορίσματα όμως δεν συμφωνούν με τον «οδηγό αυτόπτη μάρτυρα» σε τίποτα, ήτοι δεν συμφωνεί καμία αναφορά στην όλη υπόθεση και όλες αντιφάσκουν μεταξύ τους...

Στο πόρισμα Σαμπάνη - http://www.apoellas.com/epeteiaka/polytexnio.php - δεν υπάρχει πουθενά το όνομα Μυρογιάννης, αλλά το πλησιέστερο όνομα είναι ένας Μαυρογιάννης ο οποίος βάση πορίσματος σκοτώθηκε τη 18η Νοεμβρίου ενώ αλλού πάλι διαβάζουμε ότι ο οδηγός έκανε λόγο για την 17ην Νοέμβριου (http://amartolo.blogspot.com/2010/11/171173.html ). Άρα εδώ δεν συμφωνούν ούτε οι ίδιοι. Ο υποτιθέμενος φόνος έγινε λέει ο «αυτόπτης μάρτυρας» στην οδό Πατησίων ενώ τα δυο πορίσματα Σαμπάνη και Τσεβά λένε άλλα:

1. Πόρισμα Τσεβά. 14) Μιχαήλ Μαυρογιάννης, ετών 19, εφονεύθη εις την οδόν Κορνεάδου.

2. Πόρισμα Σαμπάνη. 8 ) ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Μιχαήλ, 19 ετών, Κατοικία: Ασημ. Φωτήλα 8 Ιλίσια. Χώρος ένθα εφονεύθη: Καρνεάδου

Η οδός βρίσκετε στο Κολωνάκι και ουδεμία σχέση με Πολυτεχνείο έχει!

Ο οδηγός δηλώνει ότι πήρε τον Ντερτιλή το μεσημέρι της 18ης Νοεμβρίου από την «ΑΣΔΕΝ» και τον μετέφερε στο Πολυτεχνείο! Ενώ έχει καταγραφεί από τα βιβλία πύλης εισόδου ότι ο Ν,Ντερτιλής στις 11:15 είχε επιστρέψει από το Πολυτεχνείο στην «ΑΣΔΕΝ».

Εν πάση περιπτώσει ο Ν.Ντερτιλής είναι ένας άνθρωπος μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που σκληροί αξιωματικοί (να πούμε ότι στην Κύπρο στην επιχείρηση της Μασούρας υπήρξαν σημαντικές απώλειες σε Τουρκοκύπριους αμάχους...), είχαν αναλάβει τις τύχες της χώρας,σκεπτόμενοι μεν εθνικά, αλλά και ενεργούντες με κώδικες μιας άλλης εποχής που είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί και ήθελε η λόγχη να αντικατασταθεί από τα ΜΜΕ...

Πηγή: http://www.parakato.gr/

Για την αποκατάσταση της μνήμης του Μιχάλη Μυρογιάννη κείμενο κατά της Χ.Α