Μια κυβέρνηση που νομοθετεί, εκτελεί αποφάσεις αλλά που ποτέ δεν απολογείται για αυτές

Δεν είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση κερδίζει τις εκλογές και πράττει ακριβώς τα αντίθετα, από όσα διακήρυττε στο παρελθόν.
Μέγιστο δείγμα ανακολουθίας και αναξιοπιστίας όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, που οι πολιτικές τους μας οδήγησαν στο έσχατο σημείο εξευτελισμού, περίγελο της υφηλίου.
Πολιτικές που εφαρμόστηκαν από κόμματα που ενώ εμφανίστηκαν με τις καλύτερες προθέσεις, στα προεκλογικά τους προγράμματα τουλάχιστον, με ρητορείες για αντιμετώπιση της ανεργίας,της φοροδιαφυγής,της αναξιοκρατίας,επανίδρυσης του κράτους, όταν ανέβηκαν στο βάθρο της εξουσίας έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό, έρμαια των δεσμεύσεων τους απέναντι στην κομματική τους πελατεία και σε όσους μεγαλόσχημους τούς βοήθησαν.
Εκείνο όμως που προκαλεί έκπληξη τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τόσο η ανακολουθία της εφαρμοζόμενης πολιτικής , αλλά το γεγονός ότι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να εξηγήσουν ,να δικαιολογήσουν ,να εκφράσουν μια κάποια επιχειρηματολογία, για τα όσα εκτρωματικά νομοθετούν, εξοντωτικά μέτρα σε βάρους του ελληνικού λαού. Λες και η μοναδική τους υποχρέωση είναι πώς θα αποτελειώσουν ό,τι απέμεινε όρθιο, σ’αυτόν τον ταλαίπωρο τόπο.
Μια κυβέρνηση που μπροστά στην αγανάκτηση και την κατακραυγή που θα ξεσήκωνε μια οποιαδήποτε λέξη στήριξης των δυσβάσταχτων μέτρων,προτιμά να ακολουθεί την τακτική της γάτας με το ποντίκι,κρυπτόμενη σε κάποιο κυβερνητικό έδρανο,μήπως και κερδίσει χρόνο και τα μέτρα ξεχαστούν από την αλλαγή ατζέντας στις ειδήσεις των ΜΜΕ,μια κυβέρνηση που φοβάται και βάζει την υπογραφή της, σε ότι χαρτί τής δώσουν οι ξένοι εντολείς  και  αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας, είναι ο χειρότερος σύμβουλος του ελληνικού λαού, ειδικά τούτες τις ημέρες που χρειάζεται όσο περισσότερο από ποτέ,  ένα σταθερό στήριγμα αντίστασης, στις νέες κάθε φορά αδηφάγες απαιτήσεις των ξένων δανειστών, που μέρα με την μέρα, γίνονται όλο και πιο επώδυνες.
Έχει την βούληση η κυβέρνηση, με την μέχρι τώρα εικόνα που μας έδειξε ,να δώσει μια ελπίδα προοπτικής στον τόπο ,να ορθώσει το ανάστημα της και να υλοποιήσει ένα πλαίσιο δράσης, αντάξιο των προεκλογικών της δεσμεύσεων,έστω αυτή την ύστατη ώρα;
Δεν θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών,αλλά ο μέσος πολίτης έχει χάσει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης, σε όσους εμπιστεύτηκε και στην πορεία συνειδητοποίησε ότι τον εξαπάτησαν.Aπό την άλλη,αυτή η απόγνωση του έλληνα, η επίγνωσης της καταστροφικής πορείας της χώρας που ακολουθείται, είναι αυτή που μπορεί να δημιουργήσει ένα προβληματισμό, για μια διαφορετική αντιμετώπιση, όσων κάθε φορά μάς ζητούν την ψήφο μας και την εξουσιοδότηση μας να χειριστούν την μοίρας της χώρας,να ξεκαθαρίσει επιτέλους ποιοι είναι οι ικανοί,  να σταθούν κατάματα στον ελληνικό λάο και να πουν ναι υλοποιήσαμε απαρέγκλιτα,κατά γράμμα όσα μας εμπιστεύτηκατε ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε.
Από τους συνεργάτες μας www.24-ores.com