Σε απελπισία οι εθελοντές το «Χωριό του όλοι μαζί»

ΤΡΕΙΣ  ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΟΜΑ  ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ  ΝΑ  ΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΑ  ΕΛΑΧΙΣΤΑ  ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ  ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΑΝ ΟΙ ΑΡΧΕΣ.

Στη Μυτιλήνη ξανάρχισαν τους τελευταίους μήνες  να φτάνουν πρόσφυγες μετά από διάλειμμα περίπου 3 χρόνων. Καθώς δεν υπάρχει καμία υποδομή φιλοξενίας  τους στο νησί στοιβάζονταν σε  άθλια  κρατητήρια  και όταν αυτά γεμίζουν βρίσκουν καταφύγιο σε πάρκα, πλατείες και άλλους δημόσιους χώρους μέχρι την στιγμή που επιχειρήθηκε να δοθεί μια  λύση  από τους πολίτες  του νησιού. Με δική τους επιμονή και πίεση παραχωρήθηκαν από τον Δήμο οι παιδικές  κατασκηνώσεις του ΠΙΚΠΑ Μυτιλήνης  για  να  φιλοξενήσουν τους  νεοαφιχθέντες  πρόσφυγες.

Η  μετάφορα  έγινε κάτω  από  την πίεση της τοπικής  κοινωνίας  αλλά και  την απειλή των ακραίων καιρικών  φαινομένων  που  ακολούθησαν  και  θα  μπορούσαν να έχουν τραγικές  συνέπειες  για  την ζωή  τους

Το Δίκτυο Οργανώσεων και Πολιτών “Χωριό του όλοι μαζί”  αλλά και  μεγάλο μέρος  της Τοπικής  κοινωνίας   πήρε  την ευθύνη και δεσμεύτηκε να  στηρίξει την λειτουργία  αυτού του πρώτου ανοιχτού κέντρου πρώτης  υποδοχής εν τη γενέσει του. Aρωγοί σε όλη αυτήν την προσπάθεια στάθηκαν από την πρώτη στιγμή οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα με κλιμάκιο τους  που συνδράμει ιατρικά  τους  πρόσφυγες στην Λέσβο  τους 2 τελευταίους μήνες.

Οι αρχές από την πλευρά τους  δεσμεύτηκαν να  διευκολύνουν την λειτουργία  του κέντρου.

Πως? Με δυο τρόπους.

Πρώτα  και κύρια  να  πιέζοντας  το Υπουργείο  Προστασίας  του Πολίτη να προχωρήσει με  ταχύρρυθμες  διαδικασίες  στην χορήγηση των απαραίτητων  υπηρεσιακών σημειωμάτων  στους πρόσφυγες ώστε  να αποσυμφορήσει το ΠΙΚΠΑ αλλά  και τα  κρατητήρια της  αστυνομίας που είναι  εντελώς  ακατάλληλα  για  την κράτηση προσφύγων.

Είναι  αυτονόητο ότι  χωρίς προσωπικό, χωρίς πόρους και με  δεδομένο το μεγάλο κύμα  προσφύγων και μεταναστών  που φθάνει στο νησί, μόνο για πολύ μικρό διάστημα (2-3 ημερών) μπορεί  αυτός ο χώρος να αποτελέσει  λύση.

 Tο επιχείρημα  του Υπουργείου προστασίας του Πολίτη ότι καθυστερώντας  την έκδοση υπηρεσιακών προστατεύει την Ηπειρωτική Ελλάδα  και το κέντρο της  Αθήνας από το κύμα προσφύγων είναι  εντελώς  παράλογο και ανυπόστατο  αφού οι περισσότεροι από  αυτούς  που αδικαιολόγητα  ταλαιπωρούνται εδώ  καταλήγουν τελικά  αναπόφευκτα  στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Δεύτερη υποχρέωση που οι αρχές   ανέλαβαν, ήταν να συμβάλουν στην σίτιση  αλλά  και στην παροχή  ειδών  πρώτης  ανάγκης  που από την πρώτη  στιγμή μέχρι σήμερα παρέχουν μόνο οι εθελοντές  πολίτες  του νησιού αλλά και  η Εκκλησία  και το Πανεπιστήμιο.

Οι πόροι βρίσκονται σε υπαρκτά ευρωπαϊκά  κονδύλια  που χρηματοδοτούν τέτοιους σκοπούς και παραμένουν  αναξιοποίητα.

Προυπόθεση,  που όλοι δέχτηκαν  ως απαραίτητη για  τη βιωσιμότητα  του εγχειρήματος αλλά και την μη εξάντληση των τοπικών πόρων σε  περίοδο κρίσης.

Τρεις  εβδομάδες  μετά στο ΠΙΚΠΑ συνεχίζουν φθάνουν άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από το κρύο και την βροχή, ανάμεσά  τους έγκυες γυναίκες, πολλά μικρά  παιδιά  ακόμα  και νεογέννητα με  επείγουσες  ανάγκες.

Τρεις  εβδομάδες  μετά  εθελοντές συνεχίζουν να προσφέρουν ξεπερνώντας  τις δυνάμεις  τους και όχι απλά  υποκαθιστώντας  το κράτος  αλλά δρώντας τελικά   σε  ένα  τεράστιο κενό που έχει  δημιουργήσει ο κρατικός μηχανισμός  στον τομέα  αυτό, κενό  που απειλεί τους πρόσφυγες, τους πολίτες που επιλέγουν να σταθούν δίπλα  τους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία  μας ,συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην διαμόρφωση φασιστικών μορφωμάτων .

Τρεις  εβδομάδες  μετά η  αστυνομική Διεύθυνση καθηλωμένη από οδηγίες  του Υπουργείου  πετάει  σε  εμάς  το μπαλάκι  της υποχρέωσης  περίθαλψής αυτών των ανθρώπων για  απροσδιόριστο μάλιστα χρονικό διάστημα και της  ασφαλούς  διαμονής  τους.  Απεγνωσμένοι  τρέχουμε  να  αντιμετωπίσουμε  τις  αυξανόμενες  ανάγκες  τους   ενώ οι αρχές εξακολουθούν  να  εφαρμόζουν τις  ίδιες   βραδυκίνητες  γραφειοκρατικές  πρακτικές.

Μόνο που δεν μπορούν να  αντιμετωπίζονται με  γραφειοκρατικές  πρακτικές ούτε  οι ζωές  των προσφύγων και μεταναστών, ούτε  η προσπάθεια  των συμπολιτών  μας  που αναλαμβάνουν δράση μέσα  στην απελπιστική κατάσταση που  έχει  δημιουργήσει η αναλγησία  του κρατικού  μηχανισμού.

Αυτή την στιγμή που έμπρακτα  οι πολίτες  υποστηρίζουν μια αποτελεσματική  λύση, οι αρχές οφείλουν  να  απαντήσουν ανοιχτά  επιτέλους.

Θα στηρίξουν το εγχείρημα ή θα  επιμείνουν σε  μια  παράλογη, εκτός μέτρου πολιτική εγκληματικής  αδιαφορίας  και στην  συνέχιση της άθλιας  κράτησης  και εξαθλίωσης ανθρώπων που πρώτα  από όλα χρήζουν προστασίας.

Οι  πρόσφυγες αυτή την στιγμή δεν κοιμούνται μπροστά  στο Δημοτικό θέατρο, δεν βρίσκονται μπροστά  στα  μάτια όλων μας, αλλά  είναι εδώ  και  μαζί με  αυτούς  είμαστε και  εμείς  εδώ  και απαιτούμε να σεβαστούν οι αρχές τον κόπο μας, τον χρόνο μας, την προσφορά  μας  αλλά πάνω  από όλα  την απόφασή μας να  μην επιτρέψουμε  να  εξαθλιώνονται οι άνθρωποι που φτάνουν στον τόπο μας για να δοθούν  βορά στην ρατσιστική βία  και τον φασισμό που απειλεί όλους  μας.

Εμείς  σταθήκαμε  ενεργά  αλληλέγγυοι στους  συνανθρώπους  μας  και δεν θα  σταματήσουμε να το κάνουμε  με όσα  μέσα  και δυνάμεις  διαθέτουμε..

Αν  εσείς δεν αποφασίσετε να πάρετε το παραμικρό μέτρο και τις  ευθύνες που σας  αναλογούν  για  να προστατέψετε το επιτυχημένο μέχρι στιγμής εγχείρημα του ΠΙΚΠΑ, η προσπάθεια  μας  τίθεται  σε κίνδυνο.

 Κάνουμε λοιπόν ξεκάθαρο προς κάθε κατεύθυνση ότι εάν δεν γίνουν πράξη οι όροι  που σας θέσαμε από την πρώτη στιγμή  για  την συνέχιση του εγχειρήματος, εμείς αποσυρόμαστε από το ΠΙΚΠΑ.

Αν οδηγηθούμε σε  αυτή την έσχατη λύση θα  ενεργήσουμε με όλη την  αίσθηση ευθύνης και σεβασμού προς τους πρόσφυγες  τους οποίους θα  συνεχίσουμε  να  στηρίζουμε με κάθε  τρόπο.

Σε ένα  τέτοιο ενδεχόμενο  να  είστε έτοιμοι να  αναλάβετε  τις  ευθύνες σας  απέναντι σε όλους  εμάς  αλλά και κυρίως να  αναζητήσετε  λύσεις  για  αυτή την νέα ανθρωπιστική κρίση που θα δημιουργήσει για μία ακόμη φορά η αναλγησία σας.