Δημόσιο χρέος και εθνική κυριαρχία

Έχει διατυπωθεί πρόσφατα η άποψη ότι η εθνική κυριαρχία είναι  συνδεδεμένη με την οικονομική ευρωστία μιας χώρας.

Η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες παρουσίασε μια οικονομική ευημερία που εν πολλοίς στηριζόταν στην εξασφάλιση δανείων, μέσω έκδοσης ομολόγων,κυρίως από τις ξένες αγορές. Όλες αυτές τις δεκαετίες, η χώρα και οι κάτοικοι της, σιτίζονταν από τα ταμεία των ξένων δανειστών και τοκογλύφων,χωρίς κανείς βέβαια να γνωρίζει το παραμικρό.

Τα κόμματα εξουσίας εξασφάλιζαν την παραμονή τους στην εξουσία, μέσω ενός αλισβερίσι με τους ψηφοφόρους -πελάτες τους.
Έτσι και οι μεν ήταν ικανοποιημένοι ότι παρείχαν μια θέση εργασίας στην εκλογική τους πελατεία, αλλά και οι δεύτεροι ανέβαζαν στην εξουσία, εναλλάξ, τους διάφορους κομματάρχες,εντολείς αυτής της ιδιότυπης σχέσης.
Το αποτέλεσμα η χώρα να βρίσκεται απέναντι σε μια χαώδη κατάσταση,ανίκανη να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος που όλες αυτές τις δεκαετίες αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο.
Και τώρα που ήρθε η σειρά του λογαριασμού, ποιος θα τον πληρώσει και με τις όρους; Βρέθηκε η εύκολη λύση: ποιος δανείζονταν όλα αυτά τα χρόνια,το κράτος, σε ποιον δάνειζε:στους πολίτες του,άρα αυτοί θα πρέπει να κάνουν το καθήκον τους και αν επιστρέψουν ότι πήραν όλα αυτά τα χρόνια.
Οι δανειστές από την πλευρά τους, προκειμένω να συνάψουν νέα δάνεια, ζητάνε την εκχώρηση βασικών πυλώνων της δημόσιας οικονομίας, ένα είδος επιτροπείας και μετατροπής της χώρα σε προτεκτοράτο.
Είναι βέβαιο ότι η εθνική κυριαρχία έχει περάσει στα χέρια των ξένων δανειστών, χωρίς να μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημα μας.Και οι δήθεν διαπραγματευτικές ικανότητες των κυβερνητικών παραγόντων, να καταλήγουν κάθε φορά σε νέα μνημόνια, βυζίζοντας τη χώρα στην απελπισία.
Ανευθυνότητα θα μου πείτε όλων αυτών των κυβερνήσεων,εγκληματική θα λέγαμε, και το ερώτημα παραμένει ,ποιοι έβαλαν τις υπογραφές τους, για αυτές τις ληστρικές δανειακές συμβάσεις, και γιατί ακόμη δεν τους έχουμε αποδώσει τις ευθύνες που τους αναλογούν. Μήπως να αποτελέσει το μεγάλο ζητούμενο της πολικής σκηνής και το επιτακτικό αίτημα των καιρών μας;

Άρθρο από τους συνεργάτες μας: www.24-ores.com