Ποιος «διοικεί» το Ιντερνέτ;

Τα δίκτυα που υποδέχονται τις πληροφορίες του Ιντερνέτ διακινούν το ψηφιακό υλικό, όπως e-mail και tweets, και αποθηκεύουν τις πληροφορίες.

Έχει νόημα - και, κυρίως, απάντηση - το ερώτημα «πού βρίσκεται το Διαδίκτυο»; Το Ιντερνέτ είναι παντού: στα σπίτια μας, στη δουλειά, στα κινητά, στα λάπτοπ, στις καφετέριες, ακόμη και πάνω στα πλοία ή μέσα στα αεροπλάνα. Ταυτόχρονα, όμως, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το Ιντερνέτ δεν είναι... πουθενά, καθώς συνθέτει έναν εικονικό και άυλο κόσμο.

Έχετε, όμως, σκεφτεί ότι για να μπορείτε να μπαίνετε στα αγαπημένα σας σάιτ, να ανταλλάσσετε e-mail, να κάνετε likes και να στέλνετε tweets κάπου υπάρχει μια υποδομή που στηρίζει το οικοδόμημα του Διαδικτύου;

Δεν είναι εύκολο να συλλάβουμε την έννοια - και το μέγεθος - του παγκόσμιου ψηφιακού χωριού στο οποίο οι περισσότεροι από εμάς δραστηριοποιούμαστε καθημερινά.

«Το Διαδίκτυο είναι το πρώτο πράγμα που δημιούργησε η ανθρωπότητα χωρίς να το καταλαβαίνει. Είναι το μεγαλύτερο πείραμα στην αναρχία που έγινε ποτέ», έχει δηλώσει ο πρόεδρος της Google Ερικ Σμιτ.

Κρίνοντας από την επιρροή που έχει σήμερα το Ιντερνέτ σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η εκάστοτε εξουσία επιχειρεί να προσεταιριστεί αυτή την «αναρχία» - ή να την οικειοποιηθεί.

«Κατά τη διάρκεια της θητείας μου πήρα την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Διαδικτύου», έχει δηλώσει ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, για να πάρει την απάντηση από τον Νταν Κουέιλ, προκάτοχό του επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου: «Αν ο Γκορ εφηύρε το Ιντερνετ, εγώ εφηύρα τον ορθογραφικό έλεγχο»!

Και αν σήμερα ξέρουμε ότι ο πραγματικός εφευρέτης του Διαδικτύου (με τη σημερινή του μορφή) είναι ο Τιμ Μπέρνερς-Λι, έχουμε αναρωτηθεί τι - και πού - είναι αυτό που φέρνει το Ιντερνέτ στις οθόνες μας;

Η «μηχανή» που κάνει το Διαδίκτυο να λειτουργεί, αποτελείται από τρία βασικά μέρη.

1. Καλώδια.

Παρά την επικρατούσα αντίληψη, πολύ λίγα δεδομένα ταξιδεύουν ανά τον κόσμο μέσω δορυφόρου. Τα περισσότερα διακινούνται με παλμούς φωτός μέσω καλωδίων οπτικών ινών που βρίσκονται στον πυθμένα των ωκεανών. Κάθε καλώδιο είναι τόσο παχύ όσο δύο αντίχειρες.

Στα άκρα των υποβρύχιων καλωδίων υπάρχουν οι λεγόμενοι «σταθμοί απόληξης» (landing stations), από τους οποίοι γίνεται η μετάδοση και η λήψη των δεδομένων. Συνήθως είναι «κρυμμένοι» σε απόμερα παραθαλάσσια σημεία.

2. Κέντρα δεδομένων.

Είναι τα μέρη στα οποία αποθηκεύονται όλες οι πληροφορίες που περιέχονται στο Ιντερνέτ: από ιστότοπους και κείμενα μέχρι βίντεο και φωτογραφίες.

Τα μεγαλύτερα κέντρα δεδομένων βρίσκονται σε δύο είδη θέσεων: α) σε περιοχές όπου η ηλεκτρική ενέργεια είναι φθηνή και το κλίμα είναι ευνοϊκό για να διατηρούνται τα μηχανήματα στην κατάλληλη θερμοκρασία και β) κοντά στα σημεία ανταλλαγής, προκειμένου να διασφαλίζεται η ταχύτερη και λιγότερο δαπανηρή διακίνηση των δεδομένων.

3. Σημεία ανταλλαγής.

Το Ιντερνέτ είναι το δίκτυο των δικτύων. Ή, αν προτιμάτε, ένα δίκτυο το οποίο διασύνδεει όλα τα υπόλοιπα δίκτυα, καθιστώντας εφικτή την ανταλλαγή δεδομένων. Τα σημεία ανταλλαγής είναι οι τόποι όπου συναντώνται τα δίκτυα των παροχών Ιντερνετ.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατοντάδες σημεία ανταλλαγής, τα οποία στεγάζονται σε μεγάλα κτίρια. Τα πιο σημαντικά είναι οι λεγόμενοι υπερκόμβοι, στους οποίους διασταυρώνονται τα περισσότερα δίκτυα. Εκεί βρίσκονται εγκατεστημένοι δρομολογητές (ρούτερ) δικτύων που έχουν μέγεθος ψυγείου, οι οποίοι επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω καλωδίων οπτικών ινών.

Πηγή tanea.gr